Sünni ve Şia muhaddislerin aktardıkları hadis ve rivayetlerden, Peygamber efendimizin kendisinden sonra; on iki vekili olacağını haber verdiği açıkça anlaşılmaktadır. “Müslim”in kendi “Sahih”inde naklettiğine göre; İlam’ın ululuğu bu on iki öndere bağlıdır.Müslim, Cabir b. Semere’den, Peygamber’in şöyle buyurduğunu nakletmektedir.
Başka bir rivayette de efendimizin şöyle buyurduğunu aktarmaktadır:
“On iki halife liderliği üstlendiği sürece bu din aziz olacak ve zail olmayacaktır.”
On iki halife (İmam) ın ispatına dair ehl-i Sünnet alimlerinin Peygamber efendimizden naklettikleri hadisler “Buhus’un fi’l-Millel ve’n, Nihel” kitabımızda toplanmıştır.[2]
Hal böyle iken, Ehl-i SÜnnet hadis müfessirleri bu on iki halifeyi (veya imamı) tanıtma hususunda ilginç bir karmaşa ve çelişki sergilemişlerdir. İslam’ın azamet ve ululuğunu garanti eden birbiri ardına gelmiş on iki kişilik grubu hiç bir zaman tanımamışlardır.Zira hepimiz biliyoruz ki, dört halife döneminden sonra, Emevi hilafeti başlamıştır ve hiç bir bilinçli ve insaflı tarihçi Muaviye, Yezit ve Mervan b. Hekem’i İslam’ın azamet kaynağı olan on iki halifeden birisi olarak tanıtamaz. Emevilerden sonra Abbasiler döneminde de birçok savaşlar, katliamlar yapılmıştır.Buna göre Abbasi halifeleri de hiçbir surette Peygamber efendimizin bu on iki halifesi olamazlar.Bu arada, dost ve düşmanın onayı ile bu on iki mâsum imamdır.Hepsinin isimleri özellikleri, hayatları ve Peygamber efendimizin onlar hakkında buyrukları, tarih ve hadis kitaplarında mütevatir olarak kaydedilmiştir.
Ehl-i Sünnet alimlerinden “Şeyh Süleyman Belhi Kunduzi”nin Efendimiz Resulullah’ın (saa) on iki halife ile ilgili buyruğu hakkında okunmağa değer şu sözlerini burada değerli okuyuculara aktarmak istiyorum:
” Resulullah efendimizin, halifelerinin on iki olduğuna dair hadisleri çeşitli senetlerle birçok ravi tarafından rivayet edilmiştir.Zamanın akışı ve insanların dünya ile daha iyi tanışmalarıyla Peygamberimizin, bu on iki halifeden Ehl-i Beyt’ten olan on iki imamı kastettiği açıklığa kavuşmuştur.Çünkü bu hadisler Hülefa-i Raşdin’e tatbik etmiyor; sayılan on ikiden azdır.Yine Emevi padişahlarına da uymamaktadır.Çünkü sayıları on ikiden çoktu ve ömer b. Abdülaziz hariç hepsi zalim kişilerdir.Ayrıca Peygamberimiz, hadislerin bazısında: ” Bunlar Haşim soyundandır” buyurmuştur. Oysa Emeviler “Ümeyye” soyundan idiler.
Bazı hadislerde, Peygamber efendimiz: bunlar Haşim soyundandır, buyurduğu zaman sesini kıstığı nakledilmiştir.Nedeni de, orada bulunanlardan bazılarının Haşim oğullarının hilafetini istememesi olarak yorumlanmıştır.
Aynı şekilde bu on iki halifeyi Abbasi halifelerine uydurmak da mümkün değildir.Onların sayısı on ikiden fazlaydı.Ayrıca Abbasi halifeleri, Peygamberimizin yakınlarıyla sürekli olarak geçimsizlik içinde ve savaş halindeydiler.Allah’ın Peygamber yakınları hakkındaki emirlere uymuyorlardı.
Buna göre:
[1]Sahih Müslim, C;6, S;3 İmaratve Hilafet Kitabı
[2]Buhusün fi’l-Milleli ve’n-Nihal C;6, S;58-61
[3]Şeyh Süleyman Belki Kunduzi, Yenabiü’l - Meveddet kitabı S;446 _ 1301 hicri İstanbul baskısı.
