جانوران خطرها را پيشبينى مىكنند و دشمنان خود را مىشناسند، حتى اگر هيچ وقت آنها را نديده باشند. دانشمندان نوشتهاند: يك جفت موش نر و ماده را داخل اتاق تاريكى قرار داديم. پس از مدتى، بچه موشى را كه در اين شرايط به دنيا آمده بود در همان اتاق تاريك نگه داشتيم و موش نر و ماده را بيرون آورديم. همين كار را با يك جفت عقرب نر و ماده نيز انجام داديم. بعد، در اتاقى كه عقرب در آن بود ظرفى شيشهاى تعبيه كرديم و اطراف آن را كاملا پوشانديم و موش را در آن قرار داديم. پس از مدتى، موش را از شيشه بيرون آورديم و اتاق را روشن كرديم. آن موش و عقرب هنوز در دنيا چيزى را نديده بودند، با اين حال مشاهده كرديم كه موش يك طرف اتاق و عقرب در طرف ديگر آن نشستند و در حال نگاه كردن به هم هستند. يك مرتبه، موش با سرعت دويد و با دندانهاى تيز كوچكش، بند آخر دم عقرب را قيچى كرد و دوباره آمد اين طرف اتاق نشست.
به راستى، موش را در كدام دانشگاه تعليم دادهاند كه عقرب دشمن توست و بايد براى رهايى از آزارش بند آخر دم او را قطع كرد؟ چه كسى اين معلومات را به او داده است؟ چارهاى نيست كه بگوييم اين هنر عقل و شعورى است كه بر تمامى عالم حاكم است.
منبع : پایگاه عرفان