پيامدهاى بى‏فكرى‏

در مباحث پيشين، اين نكته گذشت كه هر كس فكر نكند يا حيوان مى‏شود:
«يَتَمَتَّعُونَ وَ يَأْكُلُونَ كَما تَأْكُلُ الْأَنْعامُ».
در حالى كه كافران همواره سرگرم بهره‏گيرى از [كالا و لذت‏هاى زودگذر] دنيايند و مى‏خورند، همان‏گونه كه چارپايان مى‏خورند.
يا درنده مى‏شود:
«إِنْ تَحْمِلْ عَلَيْهِ يَلْهَثْ أَوْ تَتْرُكْهُ يَلْهَثْ».
اگر به او هجوم برى، زبان از كام بيرون مى‏آورد، واگر به حال خودش واگذارى [باز هم‏] زبان از كام بيرون مى‏آورد.
يا شيطان مى‏شود:
«كَما يَقُومُ الَّذِي يَتَخَبَّطُهُ الشَّيْطانُ مِنَ الْمَسِّ».
مانند به پاى خاستن كسى كه شيطان او را با تماس خود آشفته حال كرده [و تعادل روانى و عقلى‏اش را مختل ساخته‏] است.
اما هر كس فكر كند، الهى خواهد شد. از اين رو، قرآن مجيد اصرار دارد كه مردم در آثار الهى انديشه كنند.