كدام حكيم، معلم و راهنما در دنيا داراى اين صفات است؟ اين همان درختى است كه در سوره مباركه ابراهيم، خود پروردگار از آن درخت حرف زده است:
«كَشَجَرَةٍ طَيِّبَةٍ أَصْلُها ثابِتٌ وَ فَرْعُها فِي السَّماءِ»
شما صفت «طيّبة» را در اينجا مى‌بينيد؛ يعنى اگر اين درخت وجود ما در ناحيه بدن، نفس، روح و عقل را تغذيه كند، تغذيه طيّب مى‌كند و ما را راهنمايى مى‌كند كه براى بدن خود از سفره عالم چه چيزهايى را و از چه كانالى استفاده كنيد.
هم راه كسب مشروع را به ما نشان مى‌دهند و هم نحوه تغذيه را؛ يعنى وقتى از حلال به دست آورديم، هم به ما:
«كُلُوا وَ اشْرَبُوا وَ لا تُسْرِفُوا»
مى‌گويند و هم مى‌گويند: ديگران را نيز در نظر داشته باش و اهل اطعام طعام، انفاق، كرم و جود باش.
يعنى در به دست آوردن و خرج كردن، ما را راهنمايى مى‌كنند كه از سفره پاك الهى، از طريق مشروع به دست بياور، بعد آن مقدارى كه مورد نياز خودت است استفاده كن و بقيه را با خدا هم‌اخلاق و اهل عطا باش. بخور، اما:
«حَلالًا طَيِّباً»
و بخوران:
«أَنْفِقُوا مِمَّا جَعَلَكُمْ مُسْتَخْلَفِينَ فِيهِ»
اين طرحى كه اين حكيمان براى بدن مى‌دهند، اگر اجرا شود، تمام گناهان مالى تعطيل مى‌شود و با تعطيل شدن گناهان مالى، چه امنيت و آرامشى براى انسان خواهد آمد.
منبع : پایگاه عرفان
