تاریخ ولادت : سال 1352 هجری قمری
محل تولد : شهر بکیریه در منطقه قصیم عربستان .
وی در آغاز کودکی پس از آنکه مادرش را از دست داد به سبب ابتلا به بیماری بینایی خود را از دست داد .
اساتید :
عبدالرحمن بن سالم کریدیس
شیخ عبدالعزیز بن عبدالله سبیل
شیخ عبدالله بن محمد خلیفی
شیخ صالح بن حسین عراقی
عبد العزیز بن باز
محمد الأمین الشنقیطی
عبدالرزاق عفیفی
محمد بن إبراهیم آل شیخ
مقامات و پست ها:
تدریس در مدرسه علمیه در ریاض از سال 1379 ه.ق تا سال 1381
در سال 1381 به مدرسه الشریعه ریاض منتقل شده و تا سال 1420 هجری در آنجا به تدریس مشغول شد .
در اواخر عمر از ابن عثیمین - یکی از مفتیان وهابی - در باره جانشینش از او پرسیدند ، وی در پاسخ گفت :
به او (بن براک) و شیخ صالح فوزان مراجعه کنند .
فتاوی :
حضرت! شیخ (عبد الرحمن بن البرّاک) ، سلام علیکم.
یکی از برادران، تکفیر رافضی هایی را که به اعمال شرک آمیز چون استعانت و استغاثه از حسین و زیارت و حج ضریح ها می پردازند، صحیح ندانسته است.
این برادر (با اینکه از من در طلب علم پیشقدم بوده) گفته تکفیر عقیده شیعیان به معنی تکفیر عامّه جاهلانشان که به سبب امامانشان گمراه شده اند، نیست، بلکه اگر نصیحت شوند و برایشان حجت آورده شود و باز از عقیده فاسدشان برنگردند، آنگاه تکفیر آنان واجب است.
نظر حضرت شیخ چیست؟آیا افراد جاهل آنان معذور از شرک می باشند؟
جواب:
رافضیان (شیعیان) خود را شیعه می نامند و ادّعای دوستی آل بیت رسول الله (ص) را دارند، آنها بدترین طوایف امّت اسلامی هستند .
مؤسس این مذهب نامش عبد الله بن سبأ است که اصحاب سبییه یاران افراطی او بودند که ادّعای خدایی علی را کردند و اکنون می بینید که به امامانشان از ذریه علی مقام خدایی می دهند.
«اینان به اجماع تمام مسلمین کافرند»!!!
و اگر اسلام را ظاهر و عقیده شان را کتمان کنند، منافق محسوب می شوند، اینان از طوایف افراطی رافضه اند که عدّه ای از علما در موردشان گفته اند: آنها رافضی بودن خود را آشکار، و کفر محضشان را پنهان می دارند.
از میان رافضیان عده ای سبّابه نامیده می شوند.
(چون که) آنان ابوبکر و عمر را دشنام می دهند و به آنان بغض و کینه دارند و جز عدّه کمی، آنان را کافر و فاسق می دانند، و در مقابل علی رضی الله عنه را به جانشینی بعد از پیامبر شایسته تر می دانند، (و میگویند) که پیامبر آن را وصیت کرد، ولی صحابه کتمان کردند، و غلو و جفا نمودند....
غرض اصلی سخن ما این است که همه رافضیان(شیعیان) بدترین امّتند
چرا که در آنها تمامی موجبات کفر از جمله تکفیر صحابه، تعطیل صفات، شرک در عبادت با دعا در مورد اموات و استغاثه به آنان گرد آمده است.
این واقعیت حال رافضه امامیه است که مشهورترینشان دوازده امامی هستند.
آنان در حقیقت کافر و مشرکند ولی آن را کتمان می کنند
اگر در بین مسلمانان باشند در جهت کتمان عقیده باطلشان و سازش با مخالفان تقیه می کنند، آنان کودکانشان را بر اساس بغض نسبت به صحابه خصوصاً ابوبکر و عمر و غلو در مورد اهل بیت خصوصاً علی و فاطمه و فرزندانشان تربیت می کنند، و اینها نشان می دهد که آنها کافر و مشرک و منافقند!
این حکم برای تمام طایفه آنان است.
اما بزرگانشان همانطور که اهل علم بیان داشته اند، حکم بر افراد معین، متوقف بر چند شرط و نبودن مانع است، بر این اساس آنان همانند منافقان، اسلام را ظاهر می کنند. اما باید از آنان بر حذر بود و نباید به چیزهایی که از نصرت اسلام می گویند، مغرور شد. ...
لذا «خطر شیعیان برای مسلمانان به خاطر خفای امرشان، بزرگتر از خطر یهود و نصارا است»
و به این سببب بسیاری از جاهلان اهل سنت تقریب بین سنی و شیعه را باور کرده اند... در حالی که آن دعوت باطلی است، ... نزدیک ساختن این دو جز با دست کشیدن از اصول مذهب سنت یا از بعضی از آن یا سکوت در مورد بطلان رافضه ممکن نیست، و این مطلب (سکوت کردن در مورد بطلان عقیده رافضیان) به کلّی از صراط مستقیم منحرف است.
مشرکان هم از پیامبر می خواستند با قسمتهایی از دینشان موافقت کند یا از آنان چیزی نگوید تا آنان هم سکوت کنند، چنانکه خدای تعالی فرموده{ وَدّوا لَو تُدهِنُ فَیُدهِنون}، والله أعلم.
بخشی از متن عربی فتوا :
الحمد لله : الرافضة الذین یسمون أنفسهم الشیعة ، ویدعون حب آل بیت الرسول صلى الله علیه وسلم ، هم شر طوایف الأمة،وقد کان المؤسس لهذا المذهب یهودی اسمه عبد الله بن سبأ ، وأصحابه السبییة الغلاة الذین ادعوا الإلهیة فی علی رضی الله عنه ،وورثتهم یألهون أیمتهم من ذریة علی رضی الله عنه ، وهؤلاء کفار بإجماع المسلمین ، وإذا أظهروا الإسلام وکتموا اعتقادهم کانوا منافقین ، وهؤلاء من غلاة طوایف الرافضة الذین قال فیهم بعض العلماء : إنهم یظهرون الرفض ، ویبطنون الکفر المحض ، ومن الرافضة السبابة الذین یسبون أبا بکر وعمر ویبغضونهما ،ویبغضون سایر الصحابة ،ویکفرونهم ، ویفسقونهم إلا قلیلا منهم .
وفی مقابل ذلک یغلون فی علی رضی عنه وأهل البیت ، ویدعون لهم العصمة ، ویدعون ان علیا رضی الله عنه هو الأحق بالأمر بعد النبی صلى الله علیه وسلم ، وأن النبی صلى الله علیه وسلم أوصى بذلک ، وأن الصحابة کتموا الوصیة ، واغتصبوا حق علی فی الخلافة ، فجمعوا بین الغلو ،والجفاء ، ثم اعتنقوا بعض أصول المعتزلة کنفی الصفات ، والقدر ، ثم أحدثوا بعد القرون المفضلة بناء المشاهد على قبور أیمتهم ؛ فأحدثوا فی الأمة شرک القبور ، وبدع القبور ، وسرى منهم ذلک لکثیر من طوایف الصوفیة ، والمقصود أن الرافضة فی جملتهم هم شر طوایف الأمة ،واجتمع فیهم من موجبات الکفر ، تکفیر الصحابة ، وتعطیل الصفات ، والشرک فی العبادة بدعاء الأموات ، والاستغاثة بهم , هذا واقع الرافضة الإمامیة الذین أشهرهم الإثنا عشریة فهم فی الحقیقة کفار مشرکون لکنهم یکتمون ذلک ، إذا کانوا بین المسلمین عملا بالتقیة التی یدینون بها ، وهی کتمان باطلهم ، ومصانعة من یخالفهم ...
لینک فتوا : سایت رسمی عبد الرحمن بن البرّاک
ترجمه فتوا: سایت سلام شیعه و سایت موسسه تحقیقاتی ولیعصر (عج)
منبع : پایگاه پرسمان وهابیت
