آل ابی سفیان

خاندان و دودمان ابوسفیان . ابوسفیان بن حرب ، بزرگ طایفه بنی امیه بود . خودش و دودمانش با بنی هاشم و دودمان رسول خدا و با دین اسلام دشمنی داشتند . ابوسفیان در لشکرکشیها بر ضد اسلام شرکت داشت . پسرش معاویه ، با علی و امام حسن (ع) جنگید ، نوه اش یزید ، حسین بن علی را در کربلا کشت . نسل ابوسفیان ضد توحید بودند ، از این رو پیامبر فرموده بود : « الخِلافَةُ مُحَرمَةٌ عَلی آلِ اَبی سُفیان »
(1) خلافت بر آل ابوسفیان حرام است . اینکه در زیارت عاشورا هم خود ابوسفیان و این دودمان لعن شده اند ( أللهُم الْعَنْ اَباسُفیانَ ، أللهُم الْعَنْ ... وَ آلَ اَبی سُفیان ) به خاطر درگیری و مبارزه آنان با اساس اسلام است . امام صادق (ع) نزاع میان اهل بیت پیامبر و آل ابی سفیان را ، نزاعی مکتبی و بر سر عقیده می دانست ، نه شخصی و
 
می فرمود : « اِنا وَ آلُ اَبی سُفیانَ أهْلُ بَیتَینِ تَعادَینا فِی اللهِ ، قُلنا : صَدَقَ اللهُ وَ قالُوا : کذِبَ اللهُ »
(2) ؛ ما و دودمان ابوسفیان اهل دو خاندانیم که بر سر مسأله خدا با هم دشمنی کردیم . ما گفتیم خدا راست گفته ، آنان گفتند خدا دروغ گفته است . نیز ، مایه از بین رفتن حکومتشان را دست آلودن به خون حسین (ع) می دانست : « اِن آلَ اَبی سُفیانَ قَتَلُوا الحُسَینَبنَ عَلی صَلَواتُ اللهِ عَلَیهِ فَنَزَعَاللهُ مُلْکهُم » (3) آل ابوسفیان حسین بن علی علیهما السلام را کشتند ، خداوند هم حکومت را از آنان گرفت .
 
سیدالشهداء (ع) روز عاشورا ، سپاه کوفه را که برای کشتن او آمده بودند ، پیروان این دودمان خطاب کرد و چون شنید به طرف خیمه ها حمله آورده اند ،
 
فرمود : « وَیحَکمْ یا شیعَةَ آلِ اَبی سُفیان ! اِنْ لَمْ یکنْ لَکمْ دینٌ وَ کنْتُمْ لاتَخ افُونَ المَعادَ فَکونُوا اَحراراء فی دُنیاکم ... »
(4) اگر دین ندارید ، آزاده باشید ! آل ابوسفیان همه آنانند که در طول تاریخ ، با حق و عدل مبارزه کرده اند و برای خاموش ساختن نور خدا کوشیده اند ، چه در میدان بدر و احد و صفین و کربلا ، چه در هر جای دنیا و هر زمان دیگر .
 
پی نوشتها:
 
1 - بحارالانوار ، ج 44 ، ص 326 .
 
2 - همان ، ج 33 ، ص 165 ، ج 52 ، ص 190 .
 
3 - همان ، ج 45 ، ص 301 ، ج 46 ، ص 182 .
 
4 - همان ، ج 46 ، ص 51 .