قيام خونين اهل مدينه

مردم مدينه نمى دانستند كه در شام چه مى گذرد. رفت و آمد خيلى كم بود افرادى هم كه احيانا از مدينه به شام مى رفتند، از دستگاه يزيد اطلاعى نداشتند بعد از قضيه امام حسين ، مردم مدينه تعجب كردند كه : عجب ! پسر پيغمبر را كشتند هيئتى را براى تحقيق به شام فرستادند كه چرا امام حسين كشته شد پس از بازگشت اين هيئت ، مردم پرسيدند:
قضيه چه بود؟
گفتند: همين قدر در يك جمله به شما بگوييم كه در آنجا بوديم ، دائم مى گفتيم خدايا! نكند از آسمان سنگ ببارد و ما به اين شكل هلاك بشويم و نيز به شما بگوييم كه ما از نزد كسى مى آييم كه كارش شرابخوارى و سگ بازى و يوز بازى و ميمون بازى است ، كارش نواختن تار و سنتور و لهو و لعب است ، كارش زناست حتى با محارم . ديگر حال ، تكليف خودتان را مى دانيد اين بود كه مدينه قيام كرد، قيامى خونين و چه افرادى كه بعد از حادثه كربلا به خروش آمدند.
((اى بسا شاعر كه بعد از مرگ زاد))