از شرم فرات از مشفق کاشانی

از شرم، فرات در تب و تاب افتاد 
تندر شد و در گلوی گرداب افتاد 

چون شعله ی آه خیمه برچید زخاک 
تا عکس تو در آینه ی آب افتاد