با قلب بشر، مونس و دمساز حسین است
در خلوت دل محرم و همراز، حسین است
زهرا و على هر دو چو دریاى گهربار
خلقت صدف است و گهر راز، حسین است
آن عاشق فرزانه و معشوق دو عالم
بر طاق فلک غلغله انداز، حسین است
هر آیتى از جانب حق معجزه اى بود
آن آیه که هر دم کند اعجاز، حسین است
راهى که بشر را به خداوند رساند
عشق است و در این فاصله پل ساز، حسین است
ماهى که به هر کلبه تاریک بتابد
شاهى که به سائل نکند ناز، حسین است
منبع : رضا جعفری