ای کـاش کـبوتر حریمـت باشم از یوسف رحیمی

ای کـاش کـبوتر حریمـت باشم

                        یا هم نفس صبح و نسیمت باشم

از چشـم دلم بیا و بردار حـجاب

                        تا زائر چشـمان رحیمـت باشـم

           ***

صحن تو پر از تب عبوری سبز است

                    لبـریز تبـسم حضـوری سبز اسـت

مـن تـوشـة کـربلام را مـی گـیرم

                   از پنجره ای که غرق نوری سبز است

***

تو که بر بی کسـی هامون دلیـلی

                    تو کـه خـلوت سـرای جبـرئیلی

چـرا داره فقـط رنگـین کـمونت

                   سه رنگ! اونم کبود و سرخ و نیلی