عطر خوش بوی گل آن ور دیواری تو از رضا نیکوکار

عطر خوش بوی گل آن ور دیواری تو
بیشتر دست مرا کاش نگه داری تو

با تو قرآن لب طاقچه را می‌شنوم
«من صدای نفس باغچه را می‌شنوم»

در خودش قدرت صد معجزه را جا داده
این دو تا دست که بر روی زمین افتاده

کیست این کوه که یک مشک به دندان دارد
چیست این عشق که هفتاد و دو مهمان دارد

کم نمی‌آورد این یکه سوار بی‌دست
کوه اگر روی زمین هم که بیفتد کوه است

«کار ما نیست شناسایی راز گل سرخ»
در دل واقعه تصویر نماز گل سرخ

کار ما نیست تو را در دو سه خط بنویسیم
بی‌تو تنها بنشینیم و فقط بنویسیم

آب را بعد تو صد مرتبه ما گِل کردیم
در هیاهوی زمین دست تو را ول کردیم

دست از شانه جدا را که همین نزدیکی ست
یادمان رفت خدا را که همین نزدیکی ست

یادمان رفت دل سوخته اکبر را
حنجر پاره و خونین علی اصغر را

یادمان رفت لب تشنه سقا را هم
بر سر نیزه سخن گفتن سرها را هم

...یادمان رفت گل آن ور دیواری تو
یادمان رفت ابوالفضل علمداری تو