قد بر افرازید! یک عالم شقاوت پیش روست
پرده بردارید! صد آیینه حیرت پیش روست
ای حسینی مشربان! در معبد آزادگی
تا نماز آرید، محراب عبادت پیش روست
عشق می نالد: حریفان، تیغ در خون شسته اند
عشق می غرد:نظرگاه شهادت پیش روست
عقل می گوید که: بال خسته را پرواز نیست
عشق می بالد که: اوجی بی نهایت پیش روست
دوستی را پاس می دارم که در هُرم عطش
سایه ساری در گذرگاه محبّت پیش روست
سبز می مانم که در حال و هوای رُستنم
تشنه می رویم، که باران طراوت پیش روست
ای تمام مهربانی در نگاهت یاحسین!
با تو باید آشنا بودن که غربت پیش روست
منبع : جعفر رسول زاده