به سند صحیح از حضرت امام محمد باقر علیه السلام منقول است که امر کنید شیعیان ما را به زیارت حسین بن على علیه السلام که به درستى که زیارت آن حضرت دفع مى کند خانه فرود آمدن و غرق شدن و سوخته شدن و درنده دریدن را و زیارت آن حضرت فرض است بر هر کسى که اقرار نماید براى حسین علیه السلام به امامت از جانب خدا به سند موثق از حضرت صادق علیه السلام مروى است که زیارت کنید حسین را و جفا مى کنید آن حضرت را به ترک زیارت که او بهترین جوانان اهل بهشت و بهترین جوانان شهیدان است به سند معتبر دیگر از آن حضرت منقول است که زیارت کنید قبر امام حسین علیه السلام را اگر چه سالى را یک مرتبه باشد به درستى که هر که برود نزد آن حضرت با شناسایى حق آن حضرت و انکار نکردن حق او، او را عوضى نیست به غیر بهشت و روزى داده مى شود روزى فراخ و مى دهد خدا به او فرجى نزدیک به درستى که حق تعالى موکل گردانیده است به قبر امام حسین علیه السلام چهار هزار ملک را که همگى گریه بر آن حضرت مى کنند، و مشایعت مى کنند هر که را زیارت آن حضرت کند تا به اهل خود برگردد و اگر بیمار شود او را عیادت مى کنند و اگر بمیرد به جنازه او حاضر مى شوند با طلب آمرزش از براى او و ترحم کردن بر او.
به سند معتبر دیگر منقول است که شخصى به حضرت امام جعفر صادق علیه السلام عرض کرد که فداى تو شوم، چه مى فرمایى در حق کسى که ترک کند زیارت حضرت امام حسین علیه السلام را و او قادر به زیارت باشد؟
فرمود: مى گویم او عاق رسول خدا صلى الله علیه و آله و عاق ما شده است و سبک شمرده است امرى را که براى او نافع است هر که زیارت کند آن حضرت را خدا حوائج او را متکفل گردد و کفایت مهمات دنیاى او بنماید و زیارت آن حضرت روزى را براى بنده جلب مى کند و آنچه خرج کند عوض دهد و گناه پنجاه ساله او را مى آمرزد و بر مى گردد به سوى اهل خود و حال آن که هیچ گناه و خطایى بر او نباشد، مگر آن که از نامه عمل او محو شود و اگر در آن سفر بمیرد ملائکه نازل شوند او را غسل دهند و گشوده شود براى او درى به سوى بهشت که داخل وشد براى او نسیم بهشت، و اگر سالم بماند گشوده شود براى او درى که نازل شد از در روزى او و حق تعالى به عوض هر درهمى که او خرج کرده است ده هزار درهم بدهد و براى او ذخیره کند و چون محشور شود گویند به او که خدا این عوض را براى تو ذخیره کرد که امروز به تو رسانید و در حدیث معتبر دیگر منقول است که آن حضرت به ام سعیده فرمود که زیارت کن حضرت امام حسین را که زیارت واجب است بر مردان و زنان و در حدیث معتبر دیگر منقول است که فرمود که اگر یکى از شما حج کند در تمام عمر خود و زیارت امام حسین علیه السلام نکرده باشد هر آینه ترک کرده خواهد بود حقى از حقوق رسول خدا صلى الله علیه و آله زیرا که حق حسین علیه السلام فریضه است از جانب خداوند و واجب است در نیکى ما و امید ثواب هاى تو در صله ما و براى شاد گردانیدن پیغمبر تو اجابت نمودن ایشان امر را و براى خشمى که بر دشمنان داخل کرده اند و مراد ایشان خشنودى تو است، پس مکافات ده ایشان را از جانب ما به خشنودى و حفظ کن ایشان را در شب و روز خلیفه ایشان باش در اهل و اولاد ایشان که در وطن خود گذاشته اند به خلافت نیکو و رفیق ایشان باش و دفع کن از ایشان شر هر جبار معاند را و هر ضعیف و شدید از خلقت را و شر شیاطین و جن و انس را و بده به ایشان زیاده از آنچه امید دارند از تو در دور شدن از وطن هاى خود و در اختیار کردن ایشان ما را بر فرزندان و اهالى و خویشان خود.
خداوند، دشمنان ما عیب کردند بر ایشان بیرون آمدن ایشان را به زیارت ما، پس این مانع نشد ایشان را عزم کردن و بیرون آمدن از روى مخالف ایشان پس رحم کن آن روها را که آفتاب متغیر گردانیده است، و رحم کن گونه هاى ایشان را که مى گردانند و مى مالند بر قبر امام حسین علیه السلام و رحم کن آن دیده ها را که گریه ایشان جارى شد از ترحم بر ما و رحم کن آن دل ها را که جزع کرده اند و سوخته اند از براى مصیبت ما،و رحم کن آن فغان ها را که در مصیبت ما بلند کرده اند.
خداوندا از جان ها را و آن بدن ها را به تو مى سپارم تا سیراب گردانى ایشان را از حوض کوثر در روز تشنگى.
و پیوسته آن حضرت به این نحو دعا مى کرد و در سجده پس چون فارغ شد گفتم: آن دعا که من از شما شنیدم اگر در حق کسى مى کردید که خدا را نمى شناخت گمان داشتم که آتش جهنم به او نرسد هرگز والله که آرزو کردم که زیارت آن حضرت کرده بودم و حج نکرده بودم.
حضرت فرمود: چه بسیار نزدیکى تو به آن حضرت، چه مانع است تو را از زیارت اى معاویه ترک زیارت مکن گفتم: فداى تو شوم نمى دانستم، که این قدر فضیلت دارد فرمود که اى معاویه اینها که براى زیارت کنندگان آن حضرت دعا مى کنند در آسمان بیش از آنهایند که دعا مى کنند برایشان بر زمین ترک مکن زیارت آن حضرت را از براى خوف از احدى که هر که از براى خوف ترک زیارت کند آن قدر حسرت برد که آرزو مى کند که کاش آن قدر مى ماندم نزد قبر آن حضرت که در آنجا مدفون مى شدم آیا دوست نمى دارى که خدا ببیند تو را در میان آنها که دعا مى کنند برایشان رسول خدا صلى الله علیه و آله از آنها باشى که ملائکه در قیامت با ایشان مصافحه مى کنند؟ آیا نمى خواهى از آنها باشى که در قیامت حضرت رسول صلى الله علیه و آله با ایشان مصالحه مى کند؟
و به سند معتبر منقول است از زرراه که عرض کردم به خدمت حضرت امام محمد باقر علیه السلام که چه مى فرمایى در باب کسى که پدرت حضرت امام حسین را زیارت کند با ترس؟فرمود: خدا او را ایمن مى گرداند در روز قیامت که همه ترسان باشند و به استقبال او آیند ملائکه و او را بشارت دهند و گویند مترس و اندوهناک مباش که این روز رستگارى و فیروزى تو است.
و به سند معتبر منقول است که ابن بکیر به حضرت صادق علیه السلام گفت: مى روم به زیارت حضرت امام حسین علیه السلام و دلم ترسان و هراسان است تا بر مى گردم، از ترس خلیفه و ابتاع و لشکریان او فرمود، که اى پسر بکیر، دوست نمى دارى که خدا تو را ببیند که از براى ما ترسانى، مگر نمى دانى که کسى که از براى خوف ما خایف و ترسان باشد حق تعالى او را در قیامت در سایه عرش خود جا دهد و حضرت امام حسین علیه السلام در زیر عرش با او سخن گوید و او را حق تعالى ایمن گردانید از ترس هاى روز قیامت مردم ترسند و او نترسد و اگر ترسد ملائکه او را بشارت دهند و ترسش را زایل گردانند.
و به روایت قوى منقول است که حضرت امام محمد باقر علیه السلام به محمد بن مسلم فرمود که آیا مى روى به زیارت قبر امام حسین؟ گفت: بلى مى روم با ترس و بیم. فرمود: هر چند سخت تر و دشوارتر است ثواب به قدر ترس است و هر که در زیارت آن حضرته بترسد، ایمن گرداند خدا او را در روز قیامت و برگردد از زیارت با آمرزش گناهان و سلام کنند بر او ملائکه و زیارت کنند او را پیغمبر صلى الله علیه و آله دعا کند از براى او و برگردد با نعمتى از خدا و فضلى و بدى به او نرسد. (۱)
نویسنده:على ربانى خلخالى پی نوشت:
در فضایل زائران حضرت اباعبدالله الحسین علیه السلام
فضایلى که براى زایر است به حسب حالات و آن شانزده فضیلت است:
یکم: در حالت رفتن به زیارت، چنان که از حضرت امام جعفر صادق علیه السلام مروى است که خداوند را فرشتگانى است که موکلند بر قبر حسین علیه السلام پس چون کسى قصد زیارت آن مظلوم نماید خداوند گناهان او را به ایشان مى دهد، پس چون یک گام برداشت همه آن گناهان را محو کنند و در قدم دوم حسنان او را مضاعف نمایند، و همچنین در گام سوم و چهارم و همچنین تا این که بهشت بر او واجب بود و چون بعد از نیت غسل کند ندا دهد او را خاتم انبیا که: اى مهمان خدا، بشارت باد تو را که رفیق من خواهى بود در بهشت و ندا کند او را على علیه السلام که: من ضامنم که حاجات شما را شود، و در راست و چپ او باشند تا مراجعت نماید.(۲)
دوم: در حال مهیاکردن اسباب زیارت که آن سبب خوشحالى اهل آسمان هاست. (۳)
سوم: هرگاه چیزى صرف نماید در مهیا کردن اسباب زیارت، پس به هر درهمى به قدر کوه احد حسنات به او دهند، و اضعاف او را به او رد کنند، و بلاها از او دفع شو و در روایت ابن سنان آمده است که به هر درهم به او دهند هزار، و هزار و هزار تا ده مرتبه، و رضاى خدا و دعاى پیغمبر صلى الله علیه و آله و امیرالمومنین و ائمه هدى از براى او بهتر است. (۴)
چهارم: چون از منزلش بیرون آمد ششصد ملک از شش جهت به مشایعت او آیند. (۵)
پنجم: چون به راه افتد بر هر چه قدم گذارد در حقش دعا کند (۶) و به هر گامى هزار حسنه برایش نوشته شود، (۷) و اگر در کشتى مضطرب گردد ندا رسد خوش به حال شما که بهشت از براى شماست. (۸) و اگر سوار باشد پس به هر گامى که مرکوبش بر دارد هزار حسنه از برایش نوشته مى شود. (۹)
ششم: هر گاه آفتاب بر او تابد گناهاش را تمام کند چنانکه آتش هیزم را مى سوزاند. (۱۰)
هفتم: هر گاه از شدت گرما یا حرکت عرق کند، پس در مزار کبیر روایت شده است که به هر عرقى هفتاد هزار ملک خلق مى شود که از براى زوار آن حضرت استغفار مى کنند تا روز قیامت.
هشتم: چون آب فرات غسل کند به جهت زیارت، بریزد گناهان ایشان، و ندا کند ایشان را خاتم انبیا که:بشارت باد شما را که رفیق مى خواهید بود رد بهشت، و امیرالمومنین علیه السلام گوید: من ضامن قضاى حوایج رفع بلا از شما هستم در دنیا و آخرت چنانکه گذشت.
نهم: چون به راه افتد بعد از غسل خدا از برایش به هر قدمى که بر دارد یا بگذارد صد حج مقبول، و صد عمره مقبوله، و صد جهاد که در پیش روى پیغعمبر خدا صلى الله علیه و آله با بدترین دشمنان او کرده باشد. (۱۱)
دهم: چون نزدیک کربلا رسد چند صنف از فرشتگان به استقبال او آیند، که از آن جمله چهار هزار فرشته اند که به یارى آن سرور آمدند در روز عاشورا و مامور شدند که در همان زمین بمانند، و از آن جمله هفتاد هزار فرشته. (۱۲)
دعاى فرشتگان براى زوار
یازدهم: حضرت را زیارت کند آنجناب به او نظر کند پس در حقش دعا کند و از پدر و جدش خواهد که براى او طلب مغفرت نمایند. (۱۳)
پس ملائکه برایش دعا کنند و همه انبیا و مرسلین، و نوشته شود از برایش ثواب جمیع عبادات، چنان که گذشت، و مصافحه کنند با او ملائکه و مهرى، بر صورتش زنند از نور عرش که این است زیرا قبر حسین علیه السلام فرزند خاتم انبیا و سید شهداء. (۱۴)
دوازدهم: چون مى خواهد به وطنش مراجعت نماید متابعت کنند او را چند صنف از ملائکه خصوصا جبرئیل، و میکائیل و اسرافیل، و همان چهار هزار ملک،و هفتاد هزار که گذشت، و بالخصوص دو ملک به نزد او آیند و به او و اهل بیت رسول الله صلى الله علیه و آله هستى به خدا قسم که آتش را به چشم نخواهى دید و تو را نخواهد خورد، منادى ندا کند که: خوشا به حال تو که بهشت از براى تو است. (۱۵)
سیزدهم: هرگاه وفات نماید بعد از زیارت الى یک سال یا دو سال، آن ملائکه بر جنازه اش حاضر شوند، و از برایش طلب مغفرت نمایند، (۱۶)
او را زیارت کند در حال موت یا در شب اول قبر. (۱۷)
پس اى کسانى که در قبر غریب و تنها خواهید بود، و به وحشت آن مبتلا خواهید شد، و کسى به زیارت نخواهد آمد، که با شما مواجهه نماید، بلکه اگر کسى به زیارت بیاید، نزدیک قبر شما خواهد ایستاد و به فاصله دو زراع خاک و گل، پس هر گاه زیارت کنى امام حسین علیه السلام را البته آن جناب در آن حال به زیارت تو آید و به طریق مواجهه، و بر تو سلام خواهد کرد، پس آیا دیگر وحشت و خوفى از براى تو باقى خواهد ماند؟و هر چند بیشتر زیارت کرده باشى، و شوقت به او زیاده باشد او هم مکرر به زیارت تو خواهد آمد و مانوس تو خواهد بود.
حضور ملائکه در تشییع جنازه زوار
چهاردهم: از امام صادق علیه السلام نقل شده که هرگاه زائر در بین راه بمیرد، ملائکه در تشییع جنازه او حاضر مى شوند و کفن و حنوط از بهشت از براى او مى آورند و بر او نماز مى گزراند و از ریحان بهشت در زیر او فرش مى کنند، و زمین قبر گشاده مى شود از هر سمت به قدر سه میل، و درى از بهشت به سوى قبرش مى گشایند، که از روح و ریحان آن بر او داخل مى شود تا روز قیامت. (۱۸)
پانزدهم: از امام صادق علیه السلام نقل شده: هرگاه در بین راه به او اذیتى رسد از حبس یا ضرب در عوض هر روزى که حبس شود یا غمى به او رسد، فرحى در قیامت به او خواهد رسید، راوى عرض کرد: اگر بعد از حبس او را بزنند به جهت قصد زیارت؟فرمود: به عوض هر زدنى یک حورى به او دهند و به عوض هر دردى هزار هزار حسنه به او داده شود هزار هزار گناه از او محو گردد، و هزار هزار درجه ترفیع یابد، و از کسانى باشد که در قیامت هم هم صحبت با پیغمبر صلى الله علیه و آله باشد تا مردم از حساب فارغ شوند و حاملان عرش با او مصافحه نمایند و به او گویند: هر حاجت که مى خواهى بخواه و ضارب او را بیاورند به مقام حساب و بدون سوال و جواب باز وى او را بگیرنتد و ببرند و نزد فرشته اى، پس به شربتى از حیم جهنم و شربتى از غسلین به او دهند و او را بر کوه هاى آتش مقام دهند، به او گویند بچش آنچه را از براى خود مهیا کردى به دست خود که مهمان خدا و رسول را زدى و اذیت کردى.
پس آن مضروب را به نزد در جهنم آورند، و بگویند: ببین زننده خود را و آنچه به او رسیده است از عذاب الهى است آیا سینه ات شفا یافته است و به قصاص خود رسید؟مى گوید: حمد خدا را.(۱۹)
شانزدهم: از امام صادق علیه السلام نقل شده: اولین قطره اى که از خودش ریخته شود جمیع گناهانش آمرزیده شود، و ملائکه طینت اصلیه او را مى شویند تا در برابر پاک شود مانند طینت انبیا، از آنچه با او مخلوط بوده است از طینت کفار، و قلب او را بشویند تا اینکه منشرح گردد، و از ایمان مملو شود، و خدا را ملاقات نماید پاک و پاکیزه، از جمیع معاصى و صفات رذیله، و شفاعت او را قبول نمایند در حق اهل بیتش، و هزار نفر از برادرانش، و ملائکه و جبرئیل و ملک الموت بر او نماز کنند، و کفن و حنوط او را از بهشت بیاورند، و قبر او را وسیع نمایند، و چراغ ها در قبرش روشن کنند، و درى از بهشت به سوى او گشایند، و ملائکه نخفه ها از بهشت براى او بیاورند و بعد از هیجده روز او را به حظیر قدس بالا برند پس با اولیاى خدا باشد تا نفخه صور او را دریابد،و بعد از نفخه دوم از قبر بیرون آید، پس اول کسى که با او مصافحه کند پیغمبر صلى الله علیه و آله باشد و امیرالمومنین و اوصیا و بشارتش دهند، و بگویند: با ما باش پس او را بر حوض بدارند، پس آب بیاشامد، و به هر که بخواهد بدهد. (۲۰)
۱-تحفه الزائر، علامه مجلسى، چاپ سنگى.
۲-بحار، ج ۹۸، ص ۱۶۳، کامل الزیارات، باب ۴۹، ص ۱۳۳.
۳-بحار، ج ۹۸، ص ۱۱۶۳، کامل الزیارات، باب ۲۰۶۷۹.
۴-بحار، ج ۹۸، ص ۵۰، (ح ۱ و ۲)کامل الزیارات، باب ۴۶، ص ۱۲۸ - ۱۲۹.
۵-بحار، ج ۹۸، ص ۶۸، کامل الزیارات، باب ۷۷، ص ۱۹۰.
۶-بحار، ج ۹۸، ص ۱۵، کامل الزیارات، باب ۹۸، ص ۲۹۷.
۷-بحار، ج ۹۸، ص ۱۴۲، کامل الزیارات، باب ۴۹، ص ۱۳۳.
۸-بحار، ج ۹۸، ص ۳۶، کامل الزیارات، باب ۵۰، ص ۱۳۵.
۹-بحار، ج ۹۸، ص ۲۵، کامل الزیارات، باب ۴۹، ص ۱۳۴.
۱۰-بحار، ج ۹۸، ص ۱۵، کامل الزیارات، باب ۹۸، ص ۲۹۷.
۱۱-بحار، ج، ۹۸/۷۸، کامل الزیارات، باب ۷۰، ص ۱۷۲.
۱۲-بحار، ج ۹۸، ص ۶۱ - ۶۲.
۱۳-بحار، ج ۹۸، ص ۶۴، امالى طوسى، ج ۱، ص ۵۴.
۱۴-بحار، ج ۴۵، ص ۱۷۹، کامل الزیارات، باب ۸۸، ص ۲۶۵.
۱۵-بحار، ج ۹۸، کامل الزیارات، باب ۴۹، ص ۱۳۳.
۱۶-بحار، ج ۹۸، ص ۱۵، کامل الزیارات، باب ۹۸، ص ۲۵۹.
۱۷-بحار، ج ۹۸، ص ۱۶.
۱۸-بحار، ج ۹۸،ص ۷۸، کامل الزیارات، باب ۴۴، ص ۱۲۳.
۱۹-بحار، ج ۹۸، ص ۷۹، کامل الزیارات، باب ۴۴، ص ۱۲۴.
۲۰-این قسمت (فضائل زائر)استفاده شده از کتاب اشک روان بر امیران کاروان.
منبع : کتاب چهره درخشان حسین بن علی (علیه السلام)