سه سال حكومت و سه جنايت هولناك

آرى یزید با آن صفات زشت و رذائل اخلاقى ، در سال اول حکومت خود، سرور جوانان بهشت ، ابو عبدالله الحسین و اهل بیت و یارانش را با آن وضع فجیع شهید نمود.
در سال دوم حادثه اسف بار حره را به وجود آورد که روى تاریخ را سیاه نمود، مردم مدینه بعد از شهادت امام حسین و آگاهى از خبائث یزید، سر از اطاعت او بر شتافتند و عامل یزید را از مدینه بیرون راندند.
یزید به توصیه قبلى پدرش ، پیرمرد خونریز بى رحمى را بنام مسلمه ابن عقبه با سپاهى گران به سمت حرم پیامبر، مدینه طیبه روانه کرد، سپاه یزید در آن شهر مقدس کارى کردند که قلم از نگارش آن شرمگین است . سپاه شام با مردم مدینه به فرماندهى عبدالله ابن حنظله در یک مایلى مدینه معروف به حره درگیر شدند، جنگى عظیم واقع شد، مردم مدینه تاب مقاومت نیاوردند و به حرم پیامبر پناه آوردند، لشکر شام وارد مدینه شد، حرمت حرم پیامبر را رعایت نکردند، و با اسبها داخل آن روضه منوره شدند و جولان دادند، آنقدر از مردم مدینه کشتند که مسجد پر از خون شد و تا قبر پیامبر رسید، اسبهاى ایشان در آن روضه بهشتى روث و بول کردند، تنها از معروفین و سرشناسها هفتصد نفر کشته شدند و اما از دیگران از زن و مرد عدد کشته شده ها به ده هزار تن رسید، و سپس فرمانده سپاه شام تا سه روز اموال و نوامیس مردم مدینه را بر لشکر خود مباح نمود، سپاه بى حیاى شام شروع کردن به غارت و هتک نوامیس مسلمانان ، در این حادثه با هزار دختر باکره زنا کردند و هزار زن بى شوهر باردار شدند که آنها را اولاد حره نامیدند.
تا جائى که نقل کرده اند آن بى حیاها در مسجد پیامبر نیز زنا کردند،

نویسنده:سیدمحمدنجفی یزدی