درجات مختلف زائران

خواصّ و پاداش زيارت امام حسین(ع) به تناسب اختلاف حالات زائرانش مختلف است و زائر در هر مرحله اى از مراحل به پاداشى كه سرآمد ديگر پاداشهاست ، دست مى يابد. نگارنده از روايات معتبر، شانزده فضيلت براى آن حضرت دريافت داشته و خلاصه كرده است :
1 - نخست اينكه : هنگامى كه فردى تصميم به زيارت آن حضرت مى گيرد خداوند گناهانش را مورد بخشايش قرار مى دهد و هنگامى كه در راه زيارت او گام مى سپارد، آنها را از كارنامه عملش محو مى نمايد و در مرحله بعد كارهاى شايسته اش را چند برابر مى سازد و همينگونه در هر مرحله اى به كارهاى نيك او افزوده مى شود تا وارد بهشت گردد.
هنگامى كه آهنگ زيارت آن حضرت نموده و غسل كند، پيامبر گرامى صلى الله عليه و آله ندايش مى دهد كه :
يا وفد اللّه ! ابشروا بمرافقتى فى الجنّة
اى روى آورنده به خدا! و اى ميهمان او! بشارتت باد به همراهى من در بهشت .
و اميرمؤ منان عليه السلام به او ندا مى دهد كه :
انا ضامن لقضاء حوائجكم
من ضامن برآورده شدن خواسته هاى شما هستم .
و آن دو گرامى از چپ و راست همراهيش مى كنند تا از زيارت بازگردد .
2 - زائر حسين عليه السلام پس از تصميم به زيارت و آمادگى ، وارد مرحله دوّم مى شود و وسايل حركت خويش را برمى گيرد تا به سوى كوى دوست حركت كند، اينجاست كه همه آسمانيان ، بشارتش مى دهند.
3 - هنگامى كه در راه سفر و تهيّه زاد و توشه براى زيارت آن حضرت ، هزينه نمايد، در برابر هر درهم از هزينه اش پاداشى هم چون كوه احُد بدوارزانى مى دارد و چند برابر آنچه انفاق نموده است جايگزين آن مى سازد و همه بلاها را از او بر مى گرداند.
در روايتى آمده است كه: (براى هر درهم بخشش زائر حسين عليه السلام درراه خدا، ده هزار درهم پاداش مى دهد.)
آنگاه فرمود: (و فراتر از همه اين پاداشهاى مادّى ، خشنودى خدا و دعاى خير پيامبر، على و امامان نور عليهم السلام است كه بدرقه راه اوست .
4 - هنگامى كه از منزل خود خارج مى شود از جهات ششگانه او ششصد فرشته او را همراهى مى كنند.
5 - به هنگام راهپيمايى به سوى كوى او، به هر چيز و هر نقطه اى گام نهد دعايش مى كنند.
چون گامهايش را برمى دارد و مى نهد، به هر گامى ، هزار كار شايسته دارد . اگر بر كشتى نشسته باشد با حركت كشتى ندايش مى دهد كه : (آگاه باش كه رستگار شدى و بهشت به وجود شما خوشبخت گرديد.)
هنگامى كه بر مركب سوار شود با حركت هر دست آن ، پاداش ‍ هزار كار شايسته خواهد داشت .
6 - هنگامى كه در راه كوى دوست ، خورشيد بر او بتابد گناهانش ‍ را، بسان آتشى كه هيزم را مى بلعد و نابود مى كند، از بين مى برد.
7 - هنگامى كه از شدّت حرارت هوا، عرق مى كند و يا رنج و خستگى بر او دست مى دهد روايت شده است كه: (از عرق او هفتاد هزار فرشته پديد مى آيد كه تا روز برپايى رستاخيز، ستايش ‍ خدا مى كنند و براى زائر حسين عليه السلام بخشايش او را مى طلبند .)
8 - هنگامى كه با آب فرات ، غسل زيارت مى نمايد همه گناهانشان مى ريزد. آنگاه پيامبر ضمن ميهمان خدا خواندن او، بشارت بهشت و همنشينى خود را به او مى دهد و اميرمؤ منان عليه السلام برآورده شدن خواسته ها و برطرف ساختن گرفتارى دنيا و آخرت او را تضمين مى نمايد .
9 - هنگامى كه پس از غسل زيارت ، به سوى او حركت مى كند، به هر قدمى كه برمى دارد و مى نهد، يكصد حجّ و يكصد عمره پذيرفته شده و يك صد ميدان جهاد به همراه پيامبر، بر ضدّ بدترين دشمنان حق و عدالت ، پاداش دريافت مى دارد.
10 - با نزديك شدن به كوى دوست ، گروههاى مختلف فرشتگان ، در دسته هاى ده هاهزار، به استقبال او مى شتابند كه از جمله آنها چهارهزار فرشته اى خواهند بود كه روز عاشورا براى يارى او اعلان آمادگى كردند و او نپذيرفت و آنگاه از جانب خدا دستور يافتند تا پس از شهادتش در آستان او باشند .
11 - هنگامى كه زائر آن حضرت ، مرقد منوّر او را با معرفت زيارت مى كند، آن گرامى بدو نظر مى افكند و بر او دعا مى كند و از پدر و نياى بزرگش نيز مى خواهد، تا او را دعا كنند. آنگاه فرشتگان و از آن پس همه پيامبران او را دعا مى كنند و تمامى پاداشهايى كه براى عبادتها برشمرديم ، در نامه عملش نوشته مى شود. و سرانجام فرشتگان با او مصافحه مى كنند و بر چهره اش ‍ نشانى از نور عرش نقش مى بندد كه اين زائر مرقد فرزند پيامبر و مرقدپيشواى شهيدان است .
12 - هنگامى كه به سوى خاندانش برمى گردد، گروههايى از فرشتگان از آن جمله هفتادهزار فرشته همراهيش مى كنند و جبرئيل و ميكائيل و اسرافيل بدرقه اش مى نمايند و دو فرشته نگهبان او از او خداحافظى مى كنند و مى گويند:
(اى دوست خدا! تو مورد بخشايش خدا قرار گرفته اى ، به راستى كه تو از حزب خدا و پيامبر و امامان نور هستى ، بخداى سوگند كه نه تو آتش دوزخ را خواهى ديد و نه آتش دوزخ تو را و نه به تو طمع خواهد كرد.)
آنگاه ندا مى دهند كه :
(گوارا باد بر تو! پاكيزه و رستگار شدى و بهشت نيز به وجود تو مفتخر شد .)
13 - هنگامى كه پس از اين زيارت ، به مدّت يك سال يا دو سال بعد، از دنيا برود فرشتگان در تشييع جنازه او حاضر و براى او طلب بخشايش خدا مى كنند. و حسين عليه السلام به ديدارش مى شتابد. روايت است كه آن حضرت فرمود:
من زارنى فى حياته ، زرته بعد وفاته
هر كسى مرا در زندگى اش زيارت كند، پس از مردنش بازديدش ‍ خواهم كرد.
ممكن است بازديد او از زائرش پس از مرگ يا شب اوّل قبر باشد ويا....
پس ، اى غريبان خفته در گورها!
اى تنهايان در قبر!
اى وحشت زدگان در قبر!
اى كسانى كه مى دانيد هنگامى كه روح از بدنتان خارج شد، هيچ كسى با شما ديدار رويارو نخواهد داشت ، بلكه اگر كسى به ديدار شما بيايد با بودن فاصله دومترى از خاك و گل ميان شما و او، از شما ديدار مى كند.
اى كسانى كه رابطه و رويارويى ميان شما و مردم قطع مى شود! نه ، شما پس از مرگ چهره آنان را مى نگريد و نه آنان چهره شما را، بدانيد كه اگر اين سعادت را داشتيد كه حسين عليه السلام به ديدار شما بيايد، آن حضرت در آن شرايط به طور روبه رو با شما ديدار مى كند، هم شما او را مى نگريد و هم او شما را.
با اين وصف آيا احتمال مى دهيد كه پس از ديدار آن حضرت از شما و درود و سلام گفتن بر شما، باز هم وحشت و گرفتارى برايتان باقى بماند؟
هرگز!
امّا بدانيد كه آن حضرت به همان اندازه ، شما را ديدار و مورد عنايت قرارخواهد داد كه در زندگى او را زيارت نموده ، دل در گرو عشق او نهاده ، به او اقتداكنيد.
14 - اگر زائر حسين عليه السلام در راه زيارت او از دنيا برود، فرشتگان پيكر او را تشييع مى كنند و از بهشت براى او حنوط و كفن مى آورند وبرروى كفن او مى پوشانند و بر او نماز مى گذارند و زير پايش را با بويى خوش ومعطّر، فرش مى سازند . و زمين را از سوى او كنار مى زنند تا جاى او فراخ و خوش باشد و درهاى رحمت آسمان به رويش گشوده مى شود و آنگاه آسايش و روزى خوش ، تا قيام قيامت بر او نازل مى گردد.
15 - هنگامى كه زائر آن حضرت در راه زيارت او زندانى گردد و يا كتك بخورد، از امام صادق عليه السلام روايت شده است كه :
(به هر روز زندانى شدن يا كتك خوردن ، در روز قيامت پاداش ‍ و شادمانى خواهد داشت و اگر پس از زندانى شدن كتك هم بخورد براى هر ضربه اى ، حوريه اى خواهد داشت و براى هر دردى هزاران پاداش كار نيك و محو هزاران گناه و دريافت هزاران درجه و هم سخن پيامبر خواهد بود تا از حساب رستاخيز نجات يابد و فرشتگان عرش او را مورد مهر قرار مى دهند و بدو گفته مى شود آنچه دوست دارى بخواه .
از سوى ديگر اذيّت كننده او را براى حساب مى آورند و جنايت او به قدرى است كه بدون سؤ ال و پاسخ ، به شدّت مورد بازخواست قرار مى گيرد و از آب جوشان دوزخ و چرك و خونابه آن دريافت مى دارد و بر بندى از آتش كشيده مى شود و بدو مى گويند به خاطر جنايتى كه مرتكب شدى اينك طعم تلخ كيفرت را بچش ! چرا كه تو ميهمان خدا و پيامبر را زندانى ساختى و شكنجه كردى و شرايط دردناك او را به زائر حسين عليه السلام نشان مى دهند و مى گويند: اينك بنگر آيا انتقام تو از او گرفته شد و او خدا را سپاس مى گذارد و مى گويد: سپاس خداى را كه انتقام مرا و پسر پيامبر را از او گرفت .)
16 - و نيز از امام صادق عليه السلام آمده است كه :
 (اگر زائر حسين ، در راه زيارت او كشته شود با نخستين قطره خون ، همه گناهانش مورد بخشايش قرار مى گيرد و سرشت ملكوتى او بسان سرشت پيامبران به گونه اى شستشو داده مى شود كه از سرشت حيوانى كافران و فاسقان پاك و پاكيزه و خالص ‍ مى گردد؛ همينگونه قلب او شستشو داده مى شود و هر ناخالصى از آن زدوده و لبريز از ايمان مى گردد. و در حالى خدا را ملاقات مى كند كه از همه ناخالصيها خالص است و شفاعت خاندان و هزاران نفر از برادران دينى اش بدو ارزانى شده است . فرشتگان به همراه جبرئيل و فرشته مرگ ، نماز او را مى خوانند و كفن و حنوط او از بهشت هديه مى گردد و آرامگاهش بر او گسترده و نورباران مى گردد.
درى از درهاى بهشت به رويش گشوده مى شود و فرشتگان از بهشت بر او هديه مى آورند و پس از هيجده روز، به ملكوت پر مى كشد و تا آستانه رستاخيز با دوستان خدا همچنان در آنجا خواهد بود.
پس از آغاز برپايى رستاخيز، او نيز سر از رحم خاك برمى دارد و بارديگر با پيامبر و على و امامان نور عليهم السلام مصافحه مى كند. آنان بشارت كاميابى و نجات بدو مى دهند و او را به همراه خود مى برند تا از حوض كوثر مى نوشد و هر كه را دوست دارد مى نوشاند ... .)