عصر عاشورا که شد آبروی دین ، حسین
از میان خیمه ها بی سپاه آمد به دشت
از وقار و هیبتش چشم دشمن خیره شد
آن امام آشنا بی سپاه آمد به دشت
روی زین ذوالجناح برتر از خورشید و ماه
یادگار مصطفا بی سپاه آمد به دشت
با لباسی کهنه و بی زره در کربلا
گوییا شیر خدا بی سپاه آمد به دشت
او که بالا می رود روی دست نیزه ها
با سر از تن جدا بی سپاه آمد به دشت
او که اهل آسمان در طوافش می پرند
در زمین نینوا بی سپاه آمد به دشت
منبع : محسن رضوی