نتایج خواندن زیارت عاشورا

دستاوردهای زیارت عاشورا:

زيارت عاشورا - كه از تعاليم امام باقر عليه السلام است - به سبب آثار سازنده فردى و اجتماعى و بيان مواضع فكرى و عقيدتى شيعه و نشانه گرفتن خط انحراف، اهميت ويژه اى دارد.

 شمارى از دستاوردهاى اين زيارت عبارت است از:

1. ايجاد پيوند معنوى با خاندان عصمت و تشديد علاقه و محبت به آنان

اين محبت موجب مى شود كه زائر، آن بزرگان را الگوى خويش سازد و در جهت همسويى فكرى و عملى با آنان بكوشد؛ همچنان كه در قسمتى از زيارت، از خدا مى خواهد كه زندگى و مرگش را يك سره همانند آنان قرار دهد؛ «اللهم اجعل محياى محيا محمد و آل محمد و مماتى ممات محمد و آل محمد».

از آن جا كه اين محبت به خاطر خداوند است - و خاندان عصمت از آن جهت كه الهى و منسوب به اويند، محبوب واقع شده اند - مايه تقّرب به خداوند است.

در قسمتى از اين زيارت چنين مى خوانيم: «اللهم انى اتقرب اليك بالموالاة لنبيك و آل نبيك».

2. پيدايش روحيه ظلم ستيزى در زائر

 تكرار لعن و نفرين بر ستم گران در اين زيارت، موجب پيدايش روحيه ظلم ستيزى در زائر مى شود. او با اعلام برائت و نفرت از ستم گران و ابراز محبتبه پيروان حق و دوستان خاندان عصمت، پايه هاى ايمان دينى خود را مستحكم مى كند. مگر ايمان چيزى جز حب و بغض در راه خداست؛ «هلالايمان الاّ الحب و البغض»؟ موءمن واقعى در برابر ستم، بى موضع نيست؛ از ستم گر نفرت و انزجار آشكارى دارد و با مظلوم و جبهه حق، اعلام همراهى مى كند؛ «يا اباعبدالله! انى سلم لمن سالمكم و حرب لمن حاربكم».

3. دورى جستن از خط انحراف

در اين زيارت، ريشه هاى ظلم هدف قرار مى گيرد؛ «فلعن الله امةً اسّست اساس الظلم و الجور عليكم اهل البيت و لعن الله امة دفعتكم عن مقامكم و ازالتكم عن مراتبكم التى رتّبكم الله فيها». ستمى كه در عاشورا تحقق يافت، در قلب تاريخ ستم ريشه دارد. اين ظلم، يك حلقه از حلقه هاى ستمى است كه با انحراف مسير اصيل خلافت آغاز شد.

4. الهام گرفتن، درس آموختن و الگو قرار دادن اسوه هاى هدايت

در اين زيارت آمده است: «فاسئل الله الذى اكرمنى بمعرفتكم و معرفة اوليائكم و رزقنى البرائة من اعدائكم، ان يجعلنى معكم فى الدنيا و الآخرة و ان يثبّت لى عندكم قدم صدق فى الدنيا و الاخرة». زائر پس از آن كه به حق معرفت پيدا كرد و ستم و ستم گر را شناخت و از آنان دورى جست، با ثبات قدم در مكتب خاندان عصمت و پيروى عملى از آنان، خود را در مسير سعادت دنيا و آخرت قرار مى دهد؛ يعنى، اسوه ها و الگوهاى هدايت را - كه از سوى خداوند منصوب شده اند - سرمشق خود قرار مى دهد و همگامى با آنان را مى طلبد.

5. ترويج روحيه شهادت طلبى و ايثار و فداكارى در راه خدا.

6. احياى مكتب و راه و هدف خاندان عصمت.