هنگامي که حضرت آدم عليه السلام به عرش نگاه کرد و نام هاي پنج تن آل عبا را ديد جبرئيل آن ها را به او معرفي کرد و گفت: براي اين که توبه ات قبول شود اين مطالب را بگو: «يا حميد بحق محمد و يا عالي بحق علي و يا فاطر بحق فاطمه و يا محسن بحق الحسن و يا قديم الاحسان بحق الحسين». هنگامي که حضرت آدم عليه السلام پنجمين نام آل عبا را بر زبان آورد، اشک از گونه هايش سرازير شد و قلب او اندوهگين گرديد و گفت: چرا وقتي نام پنجمين نفر را بر زبان آوردي قلبم آزرده شد و اشک از ديدگانم جاري شد؟
در آن لحظه جبرئيل عليه السلام شروع کرد به نوحه سرايي درباره ي مصائب امام حسين عليه السلام و آدم عليه السلام به همراه فرشتگان همگي گريستند. آن گاه جبرئيل عليه السلام گفت: بر فرزندت حسين عليه السلام در راه حق و عدالت، مصيبتي فرود مي آيد که همه مصائب، در برابر آن کوچک است. حضرت آدم عليه السلام پرسيد: آن مصيبت چيست؟ جبرئيل عليه السلام گفت: او تنها و غريب و بدون هيچ يار و ياوري و با لب تشنه به شهادت مي رسد.اي کاش آن امام را در سرزمين کربلا مي ديدي که از شدت تشنگي، فريادش به آسمان بلند بود؛ اما کسي جز شمشيرها به کمک او نمي شتابد. سر او را از قفا مي برند و خيمه ها و حرم او را غارت مي کنند و سر مقدس او و اصحاب و يارانش را به همراه بانوان حرمش در شهرها مي گردانند. ( ويژگي هاي امام حسين عليه السلام. )
منبع : کرامات حسينيه و عباسيه ؛ موسي رمضانيپور نوبت چاپ: هفتم تاريخ چاپ: زمستان 1386 چاپ: محمد (ص) ناشر: صالحان صفحات 54 و 55