خطبه 119
خطبه در فضيلت خود و موعظه ياران
-
وَ مِنْ كَلام لَهُ عَلَيْهِ السَّلامُاز سخنان آن حضرت است
-
در فضیلت خود و موعظه یاران
-
تَاللّهِ لَقَدْ عُلِّمْتُ تَبْليغَ الرِّسالاتِ، وَ اِتْمامَ الْعِداتِ، وَ تَمامَبه خدا سوگند که تبلیغ احکام الهی، و تحقق بخشیدن وعده ها(ی حق)، و همه
-
الْكَلِماتِ. وَ عِنْدَنا اَهْلَ الْبَيْتِ اَبْوابُ الْحِكَمِ، وَ ضِياءُ الاَْمْرِ.کلمات به من تعلیم داده شده. ابواب حکمت و روشنی امر نزد ما اهل بیت است.
-
اَلا وَ اِنَّ شَرائِعَ الدّينِ واحِدَةٌ، وَ سُبُلَهُ قاصِدَةٌ، مَنْ اَخَذَ بِها لَحِقَبدانید که قوانین دین یکی است، و راههای آن راست و روشن است، کسی که آن را پیش گیرد به حق رسد
-
وَ غَنِمَ، وَ مَنْ وَقَفَ عَنْها ضَلَّ وَ نَدِمَ. اِعْمَلُوا لِيَوْم تُذْخَرُ لَهُو غنیمت برد، و هرکه از آن بازایستد گمراه گردد و پشیمان شود. عمل کنید برای روزی که ذخیره ها برای
-
الذَّخائِرُ، وَ تُبْلى فيهِ السَّرائِرُ. وَ مَنْ لايَنْفَعُهُ حاضِرُ لُبِّهِ فَعازِبُهُ عَنْهُآن اندوخته شود، و پنهانها در آن آشکار گردد. کسی که عقل موجودش او را سود ندهد
-
اَعْجَزُ، وَ غائِبُهُ اَعْوَزُ. وَ اتَّقُوا ناراً حَرُّها شَديدٌ،عقل ناموجود و از دست رفته اش از سود رساندن به او عاجزتر خواهد بود. بپرهیزید از آتشی که حرارتش شدید
-
وَ قَعْرُها بَعيدٌ، وَ حِلْيَتُها حَديدٌ، وَ شَرابُها صَديدٌ. اَلا وَ اِنَّ اللِّسانَو عمقش زیاد، و زیورش غل و زنجیر آهنین، و آشامیدنیش آب گندیده و جوشان است. بدانید نام
-
الصّالِحَ يَجْعَلُهُ اللّهُ تَعالى لِلْمَرْءِ فِى النّاسِ خَيْرٌ لَهُ مِنَ الْمالِنیکی که خداوند برای انسان در بین مردم قرار دهد بهتر است از ثروتی که برای وارثی به ارث بگذارد
-
يُوَرِّثُهُ مَنْ لا يَحْمَدُهُ.که آن وارث سپاسگزار آن نباشد.