خطبه 170
خطبه به وقت تصميم رويارويى با لشگر معاويه در صفّين
-
وَ مِنْ كَلام لَهُ عَلَيْهِ السَّلامُاز سخنان آن حضرت است
-
لَمّا عَزَمَ عَلى لِقاءِ الْقَوْمِ بِصِفِّينَبه وقت تصمیم رویارویی با لشگر معاویه در صفّین
-
اللّهُمَّ رَبَّ السَّقْفِ الْمَرْفُوع ِ، وَالْجَوِّ الْمَكْفُوفِ، الَّذى جَعَلْتَهُبارخدایا، ای مالک آسمان افراشته، و فضای بازداشته، که آن را
-
مَغيضاً لِلَّيْلِ وَالنَّهارِ، وَ مَجْرًى لِلشَّمْسِ وَالْقَمَرِ، وَ مُخْتَلَفاً لِلنُّجُومِجای فرو شدن شب و روز، و منطقه حرکت خورشید و ماه، و جای آمد و شد ستارگان
-
السَّيّارَةِ، وَ جَعَلْتَ سُكّانَهُ سِبْطاً مِنْ مَلائِكَتِكَ، لا يَسْاَمُونَ مِنْقرار داده ای، و ساکنانش را گروهی از فرشتگانت نمودی، که از عبادتت خسته
-
عِبادَتِكَ; وَ رَبَّ هذهِ الاَْرْضِ الَّتى جَعَلْتَها قَراراً لِلاَْنامِ، وَ مَدْرَجاًنمی شوند; و ای پروردگار این زمین که آن را قرارگاه انسانها، و محل رفت و آمد
-
لِلْهَوامِّ وَ الاَْنْعامِ، وَ ما لايُحْصى مِمّا يُرى وَ ما لايُرى;خزندگان و چهارپایان، و آنچه که از عدد بیرون است از موجودات دیدنی و نادیدنی قرار دادی.
-
وَ رَبَّ الْجِبالِ الرَّواسِى الَّتى جَعَلْتَها لِلاَْرْضِ اَوْتاداً، وَ لِلْخَلْقِو ای خداوند کوههای استوار که آنها را میخهای زمین، و تکیه گاه مخلوق
-
اعْتِماداً، اِنْ اَظْهَرْتَنا عَلى عَدُوِّنا فَجَنِّبْنَا الْبَغْىَ، وَ سَدِّدْنا لِلْحَقِّ;نمودی، اگر ما را بر دشمن پیروزی دادی از ستم برکنار دار، و به راه حق مستقیم ساز;
-
وَ اِنْ اَظْهَرْتَهُمْ عَلَيْنا فَارْزُقْنَا الشَّهادَةَ، وَاعْصِمْنا مِنَ الْفِتْنَةِ.و اگر دشمن را بر ما غلبه دادی شهادت را نصیب ما گردان، و ما را از فتنه نگاه دار.
-
اَيْنَ الْمانِعُ لِلذِّمارِ، وَ الْغائِرُ عِنْدَ نُزُولِ الْحَقائِقِ مِنْ اَهْلِکجایند مدافعان حریم ناموس؟ کجایند غیرتمندان وفادار ناموس پرست که به وقت بروز سختی ها
-
الْحِفاظِ؟! الْعارُ وَراءَكُمْ، وَالْجَنَّةُ اَمامَكُمْ.به دفاع می پردازند؟! ننگ پشت سر شما، و بهشت پیش روی شماست.