خطبه 68
خطبه در سرزنش اصحاب سست پيمان خود
-
وَ مِنْ كَلام لَهُ عَلَيْهِ السَّلامُاز سخنان آن حضرت است
-
فى ذَمِّ اَصْحابِهِدر سرزنش اصحاب سست پیمانش
-
كَمْ اُداريكُمْ كَما تُدارَى الْبِكارُ الْعَمِدَةُ، وَالثِّيابُ الْمُتَداعِيَةُ،چه اندازه با شما مدارا کنم چنانکه با شترهای کوهان کوفته مدارا می شود، و با لباسهای پوسیده رفتار می گردد،
-
كُلَّما حيصَتْ مِنْ جانِب تَهَتَّكَتْ مِنْ آخَرَ؟! كُلَّما اَطَلَّ عَلَيْكُمْ مَنْسِرٌکه از هر طرف دوخته می شود از جانب دیگر پاره می گردد؟! هر وقت گروهی از سپاه شام
-
مِنْ مَناسِرِ اَهْلِ الشّامِ اَغْلَقَ كُلُّ رَجُل مِنْكُمْ بابَهُ، وَ انْجَحَرَ انْجِحارَبه شما رو می کند هر مردی از شما درب خانه اش را می بندد، و چون سوسمار به لانه می خزد
-
الضَّبَّةِ فى جُحْرِها وَالضَّبُعِ فى وِجارِها. الذَّليلُ وَاللّهِ مَنْو مانند کفتار به آشیانه پناه می برد. به خدا قسم خوار و ذلیل کسی است که شما به یاریش
-
نَصَرْتُمُوهُ. وَ مَنْ رَمى بِكُمْ فَقَدْ رَمى بِاَفْوَقَ ناصِل. اِنَّكُمْ وَاللّهِ لَكَثيرٌبرخیزید. و آن که به وسیله شما به سوی دشمن تیر بیندازد با تیر شکسته بی پیکان تیراندازی کرده. سوگند به خدا
-
فِى الْباحاتِ، قَليلٌ تَحْتَ الرّاياتِ. وَ اِنِّى لَعالِمٌ بِما يُصْلِحُكُمْشما در عرصه های آرام فراوانید، ولی زیر پرچم های جهاد اندک. من آنچه که شما را اصلاح و
-
وَ يُقيمُ اَوَدَكُمْ، وَلكِنّى وَاللّهِ لا اَرى اِصْلاحَكُمْ بِاِفْسادِ نَفْسى.کجی هایتان را مستقیم می نماید می دانم، ولی هرگز با تباه کردن خود شما را اصلاح نمی کنم.
-
اَضْرَعَ اللّهُ خُدُودَكُمْ، وَ اَتْعَسَ جُدُودَكُمْ. لاتَعْرِفُونَ الْحَقَّخداوند رویتان را خوار، و نصیبتان را تباه گرداند. آنچنان که باطل را می شناسید
-
كَمَعْرِفَتِكُمُ الْباطِلَ، وَلا تُبْطِلُونَ الْباطِلَ كَاِبْطالِكُمُ الْحَقَّ!معرفت به حق ندارید، و آنچنان که حق را باطل می کنید باطل را نابود نمی نمایید!