English
خطبه 71
خطبه در آن درود فرستادن به پيامبر(صلى الله عليه وآله) را تعليم می‌دهد
-
وَ مِنْ خُطْبَة لَهُ عَلَيْهِ السَّلامُاز خطبه های آن حضرت است
-
عَلَّمَ فيهَا النّاسَ الصَّلاةَ عَلَى النَّبِىِّ صَلَّى اللّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِکه در آن درود فرستادن بر پیامبر (صلّی اللّه علیه وآله) را تعلیم می دهد
-
اللّهُمَّ داحِىَ الْمَدْحُوّاتِ، وَ داعِمَ الْمَسْمُوكاتِ، وَ جابِلَبارخدایا، ای گستراننده زمینهای گسترده، و نگاه دارنده آسمانهای برافراشته، و ای آفریننده
-
الْقُلُوبِ عَلى فِطْرَتِها، شَقِيِّها وَ سَعيدِها، اِجْعَلْ شَرائِفَ صَلَواتِكَ،دلها بر اساس فطرت، چه بدبخت آن و چه خوشبخت آن، شریفترین درودهایت،
-
وَ نَوامِىَ بَرَكاتِكَ عَلى مُحَمَّد عَبْدِكَ وَ رَسُولِكَ، الْخاتِمِ لِما سَبَقَ،و افزونترین برکاتت را بر محمّد بنده و رسول خود قرار ده، رسولی که ختم کننده نبوت،
-
وَالْفاتِحِ لِمَا انْغَلَقَ، وَالْمُعْلِنِ الْحَقَّ بِالْحَقِّ، وَالدّافِعِ جَيْشاتِو بازکننده راههای بسته، و آشکارکننده حق بر مبنای حق است، پیامبری که خروشهای باطل
-
الاَْباطيلِ، وَالدّامِغ ِ صَوْلاتِ الاَْضاليلِ، كَما حُمِّلَ، فَاضْطَلَعَ قائِماًرا دفع، و حمله های گمراهی را شکست، چنان که سنگینی رسالتی را که برعهده گرفت با قدرت پیش برد،
-
بِاَمْرِكَ، مُسْتَوْفِزاً فى مَرْضاتِكَ، غَيْرَ ناكِل عَنْ قُدُم، وَ لا واه فىبه امر تو قیام نمود، و در راه رضای تو شتافت، بدون اینکه از پیشی گرفتن بماند، و در عزمی که داشت
-
عَزْم، وَاعياً لِوَحْيكَ، حافِظاً لِعَهْدِكَ، ماضِياً عَلى نَفاذِ اَمْرِكَ،سستی ورزد، وحی تو را ضبط نمود، عهدت را حفظ نمود، بر اجرای فرمانت اقدام ورزید،
-
حَتّى اَوْرى قَبَسَ الْقابِسِ، وَ اَضاءَ الطَّريقَ لِلْخابِطِ، وَ هُدِيَتْ بِهِتا آتش دانش طلب را برافروخت، و راه حق را برای اشتباهکار روشن ساخت، و دلهایی که در
-
الْقُلُوبُ بَعْدَ خَوْضاتِ الْفِتَنِ وَالاْثامِ، وَ اَقامَ مُوضِحاتِ الاَْعْلامِفتنه ها و گناهان غرق شده بود به وسیله او هدایت شد، پیامبری که نشانه های واضح را برپا کرد،
-
وَ نَيِّراتِ الاَْحْكامِ. فَهُوَ اَمينُكَ الْمَأْمُونُ، وَ خازِنُ عِلْمِكَو احکام نورانی را ابلاغ نمود. او امین درستکار تو، و خزینه دار دانش
-
الْمَخْزُونِ، وَ شَهيدُكَ يَوْمَ الدِّينِ، وَ بَعيثُكَ بِالْحَقِّ، وَ رَسُولُكَسرّی تو، و شاهد تو در روز قیامت، و پیامبر به حق ات، و فرستاده ات
-
اِلَى الْخَلْقِ.به سوی خلق بود.
-
اللَّهُمَّ افْسَحْ لَهُ مَفْسَحاً فى ظِلِّكَ، وَ اجْزِهِ مُضاعَفاتِ الْخَيْرِ مِنْخداوندا، جایی‌وسیع در سایه رحمتت برای او بگشا، و او را از خیر فراوان و اجری از فضل و کرمت
-
فَضْلِكَ. اللّهُمَّ اَعْلِ عَلى بِناءِ الْبانينَ بِناءَهُ، وَ اَكْرِمْ لَدَيْكَ مَنْزِلَتَهُ،مرحمت فرما. الهی، بنای او را بر بنای بناکنندگانِ فضیلت بلند گردان، و مرتبه اش را نزد خود گرامی دار،
-
وَ اَتْمِمْ لَهُ نُورَهُ، وَاجْزِهِ مِنِ ابْتِعاثِكَ لَهُ: مَقْبُولَ الشَّهادَةِ، وَ مَرْضِىَّو نورش را کامل ساز، و او را در عوض رسالت چنین پاداش ده: شهادتش را مقبول، گفتارش را
-
الْمَقالَةِ، ذا مَنْطِق عَدْل، وَ خُطَّة فَصْل. اللَّهُمَّ اجْمَعْ بَيْنَنا وَ بَيْنَهُ فىپسندیده، منطقش را عدل، و سخنش را جداکننده بین حق و باطل قرار ده. خداوندا، بین ما و او در
-
بَرْدِ الْعَيْشِ، وَ قَرارِ النِّعْمَةِ، وَ مُنَى الشَّهَواتِ، وَ اَهْواءِ اللَّذّاتِ،جایی که زندگیش نیک، و نعمتش بی زوال، و خواهشهایش برآورده، و هوسهایش لذت بخش،
-
وَ رَخاءِ الدَّعَةِ، وَ مُنْتَهَى الطُّمَأْنينَةِ، وَ تُحَفِ الْكَرامَةِ.و آسایشش فـراوان، و در منتهای آرامش با ارمغانهای کرامت اسـت جمع فرما.
