فراز 90 از دعای 47 ( استدراج )

و به وسيله‌ى مهلت دادنت مرا كم‌كم سزاوار مجازت مفرما؛ همانند كيفر كسى كه مرا از خيراتى كه نزدش است و تو به او داده‌اى بازداشته و مى‌پندارد آنچه دارد خود به دست آورده و تو در رسيدن نعمت به او شريك نبوده‌اى.

استاد انصاریان برای این فراز شرحی ننوشته‌اند.