من خدمت حضرت رضا(ع) می آیم، زبانم را باید شعبهٔ زبان امام هشتم قرار بدهم و همه اش تا آخر عمرم خوب بگویم، خیر بگویم، راست بگویم، درست بگویم، حقیقت بگویم و به آبروی مردم اضافه کنم، به ضعف مردم برسم. من به زیارت حضرت رضا(ع) می آیم، باید مأموم او بشوم و دستم باید شعبهٔ دست امام هشتم بشود که یتیم را نوازش می کرد، بچه هایش را نوازش می کرد، غریب را نوازش می کرد، با خط مبارکش نامه می نوشت تا مشکل کسی حل شود.