ชะฮาดัตท่านหญิงฟาฏิมะฮฺ(อ.)
ท่าน ศาสดามุฮัมมัด(ศ.) กล่าวว่า
"ใครก็ตามที่ ทำร้ายฟาฏิมะฮฺ (ทางร่างกายหรือจิตใจ)ถือว่าเขาทำร้ายฉันด้วย และใครก็ตามที่ทำร้ายฉัน เขาได้ปองร้ายอัลลอฮฺ และใครก็ตามที่ปองร้ายอัลลอฮฺ เท่ากับเป็นผู้ปฏิเสธ โอ้ฟาฏิมะฮฺ ถ้าเธอโกรธ ก็จะทำให้อัลลอฮฺโกรธ และถ้าเธอพอใจ ก็จะทำให้อัลลออฺพึงพอพระทัยด้วยเช่นกัน"
นับตั้งแต่วันที่บิดา ของท่านจากไป ท่านหญิงฟาฏิมะฮฺ(อ.) ต้องใช้ชีวิตอย่างขมขื่นและจดจ่อรอคอยลมหายใจสุดท้าย วิธีเดียวที่ทำให้ท่านหญิงสามารถทนกับชีวิตที่เหลืออยู่ได้คือการหันพึ่งบิดาของท่านและได้อยู่ใกล้ชิดกับท่านเมื่อความศรัทธาและจิตวิญญาณของท่านหญิงท่วมท้นไปด้วยข้อร้องเรียนและความเจ็บปวด
ทั้งที่รู้แล้วว่าท่าน หญิงจะได้ไปพบกับบิดาของท่านในเวลาไม่นาน แต่ทุกวินาทีได้สร้างความเจ็บปวดระทมทุกข์และขมขื่นในใจท่านหญิงจนยากที่จะทนได้ เวลาเก้าสิบห้าวันมันช่างผ่านไปอย่างเชื่องช้าสำหรับท่านหญิง
และแล้ว วันนั้นก็มาถึง มันตรงกับวันจันทร์ที่ 3 เดือนญะมาดิล ษานี ปีฮิจเราะฮฺที่ 11 ซึ่งเป็นปีที่บิดาของท่านหญิงได้จากไป ท่านหญิงจุมพิตลูกๆ ของท่านทีละคน คืออิมามฮะซัน(อ.) วัย 7 ขวบ อิมามฮุเซน(อ.) 6 ขวบ ท่านหญิงซัยนับ(อ.) 5 ขวบ และท่านหญิงอุมมุลกุลซุม 3 ขวบ
และเมื่อถึงเวลาที่ ท่านต้องเอ่ยคำลาต่ออิมามอะลี(อ.) ท่านหญิงนอนอยู่บนเตียงที่จัดตั้งไว้กลางห้อง หันหน้าสู่กะอฺบะฮฺ และรอคอย
ท่านหญิงได้ขอให้อิมามอะลี(อ.) ฝังร่างของท่านในเวลากลางคืนเพื่อไม่ให้ใครรู้จักสุสานของท่าน อิมามอะลี(อ.)ทำตามคำขอของท่านหญิง(อ.) จนกระทั่งปัจจุบันนี้ก็ยังไม่มีใครรู้ว่าสุสานของท่านหญิงฟาฏิมะฮฺ(อ.) อยู่ที่ไหน ในบ้านของท่านหญิงเอง หรือว่าในสุสานอัล-บะกีอฺ แต่ที่แน่ชัดก็คือความเจ็บปวดของอิมามอะลี(อ.) ในค่ำคืนนี้ เมื่อท่านอยู่เคียงข้างสุสานของท่านหญิงฟาฏิมะฮฺ(อ.)
มะดีนะฮฺหลับใหลในยามค่ำคืน ชาวมุสลิมทุกคนกำลังนอนหลับท่ามกลางความเงียบสงัดของยามค่ำคืน มีเพียงเสียงกระซิบเบาๆ ของอิมามอะลี(อ.) ท่านเดียวดายทั้งในเมืองมะดีนะฮฺและในบ้านของท่านที่ปราศจากศาสดา(ศ.)และท่านหญิงฟาฏิมะฮฺ(อ.)
สายลมยามดึกสงัดได้พัดพาถ้อยคำที่ออกมาจากจิตที่ปวดร้าวของอิมามอะลี(อ.)จากสุสานของท่านหญิงฟาฏิมะฮฺ(อ.)สู่สุสานท่านศาสดา(ศ.)
"แด่ท่าน จากฉันและบุตรสาวของท่าน ผู้ซึ่งได้นอนลงเคียงข้างกับท่านและสมทบกับท่านเร็วเช่นนี้ ขอความสันติสุขจงประสบแด่ท่าน โอ้ ศาสนทูตแห่งอัลลอฮฺ ความอดทนและความสามารถของฉันอ่อนแรงลงเพราะชะตากรรมของผู้เป็นที่รักยิ่งของท่าน โอ้ศาสนทูตแห่งอัลลอฮฺ แต่ฉันจะหาความอดทนได้อย่างไรในความโชคร้ายนี้และการสูญเสียท่าน?"
"ฉันได้วางท่านลง ในสุสาน แต่ท่านยังคงอยู่ในหัวใจของฉัน เราทั้งหมดมาจากอัลลอฮฺ และยังอัลลอฮฺที่เราจะต้องคืนกลับ แต่ความเศร้าโศกของฉันจะคงอยู่ตลอดไป และฉันไม่อาจหลับสนิทได้ในยามค่ำคืนจนกว่าอัลลอฮฺจะนำฉันไปยังสถานที่ซึ่งท่านอยู่ในตอนนี้"
"บัดนี้ บุตรสาวของท่านจะได้บอกเล่าให้ท่านรู้ว่าประชาชาติของท่านได้ร่วมกันทำอย่างไรกับนาง และแย่งชิงสิทธิของนางไป โปรดขอให้ให้นางบอกท่านทุกอย่างที่เกิดขึ้น ซึ่งเรื่องทั้งหมดมันเกิดขึ้นภายในระยะเวลาเพียงไม่นานนับแต่การจากไปของท่าน และประชาชนยังไม่ลืมท่านเลย"
"ขอความสันติสุขจง มีแด่ท่านทั้งสอง เป็นคำอวยพรจากชายคนหนึ่งผู้ซึ่งไม่มีทั้งความโกรธหรือความเสียใจ"
Source : tebyan.net
ขอขอบคุณเว็บไซต์อะฮ์ลุลบัยต์ อคาเดมี (ประเทศไทย)
