บาปเล็กและบาปใหญ่

บาปเล็กและบาปใหญ่
ชายสองคนได้มาหาอิมามญะอฺฟัร ศอดิก(อ.) และกล่าวว่า พวกเขาต้องการจะเตาบัต(ขออภัยโทษและกลับเนื้อกลับตัว) สำหรับความบาปของพวกเขา

ชายคนแรกกล่าวว่า เขาได้ทำบาปเล็กๆ ไว้มากมาย ในขณะที่ชายคนสองกล่าวว่า เขาได้ทำบาปใหญ่สองอย่าง

ท่านอิมาม(อ.) ได้บอกให้ชายคนแรกหยิบกรวดก้อนเล็กๆ หนึ่งก้อนสำหรับบาปเล็กแต่ละอย่างที่เขากระทำ

และท่าน(อ.) ได้บอกให้ชายคนที่สองนำหินก้อนใหญ่มาหนึ่งก้อนสำหรับบาปใหญ่แต่ละอย่างของเขา

หลังจากนั้นครู่หนึ่ง ชายทั้งสองคนได้กลับมาหาอิมาม(อ.) พร้อมกับสิ่งที่พวกเขาถูกสั่งให้นำมา

คราวนี้ท่านอิมาม(อ.) ได้ขอให้พวกเขาวางหินทุกก้อนกลับไปที่เดิมของมัน

ชายคนที่นำหินก้อนใหญ่มาได้นำมันกลับไปวางที่เดิมด้วยความยากลำบาก แต่ในที่สุดเขาก็จัดการได้

แต่ชายคนที่นำกรวดก้อนเล็กๆ มาไม่สามารถจำได้ว่าเขาหยิบก้อนกรวดแต่ละก้อนมาจากตรงไหน เขาจึงไม่สามารถวางมันกลับไปตรงที่เดิมของมันได้

เป็นการยากมากที่จะทำการเตาบัตสำหรับความบาปที่ดูเหมือนเป็นบาปเล็กๆ เพราะเราจะหลงลืมและถือว่ามันไม่เป็นไร

อิมามอะลี(อ.) ได้เคยกล่าวไว้ว่า

“บาปใหญ่ที่สุดนั้นคือสิ่งที่ผู้นำกระทำคิดว่ามันเป็นบาปเล็กที่สุดนั่นเอง”