การพลีอุทิศตนของท่านอะมีรุลมุอฺมีนีน(อ) ในคืนลัยละตุลมะบีต
รอบๆ บริเวณบ้านของท่านศาสดามุฮัมมัด(ซล) ถูกปิดล้อมไปด้วยบรรดามุชรีกีน จำนวนสี่สิบคน จากชนเผ่าต่างๆ ที่เฝ้ารอให้ท่านศาสดาเข้านอนจนหลับสนิท เพื่อจะได้จู่โจมอย่างสายฟ้าแลบและหลั่งเลือดสังหารท่านศาสดา, แต่พระองค์ผู้ทรงสูงส่งได้ทรงแจ้งข่าวให้กับท่านศาสดาทราบถึงแผนการอันชั่วร้ายของบรรดาผู้ปฏิเสธเหล่านั้น และพระองค์ ได้ทรงประทานโองการนี้ลงมา ซึ่งมีความหมายว่า
และเมื่อบรรดาผู้ปฏิเสธได้วางแผนต่อเจ้าเพื่อ กักขังเจ้า หรือฆ่าเจ้า หรือขับไล่เจ้าออกไป ขณะที่พวกเขาวางแผน และอัลลอฮฺก็ทรงวางแผนเช่นกัน และอัลลอฮฺ นั้นทรงเป็นเลิศยิ่งในหมู่ผู้วางแผนทั้งหลาย.
(อันฟาล โองการที่ 30 )
ภายหลังจากที่โองการนี้ลงมา ท่านศาสดามุฮัมมัด(ซ) สั่งให้ท่านอิมามอะลี(อ) ไปนอนแทนที่บนที่นอนของท่าน , และท่านอะลี (อ) ก็ได้ปฏิบัติตามนั้น, เมื่อถึงเวลาเช้าตรู่ พวกเขาได้กรู่เข้าไปหาท่านยังที่นอน แต่พวกเขากลับพบว่า เป็นท่านอิมามอะลี (อ) แทน (และนี่แหละที่อัลลอฮฺ ได้ทรงตอบโต้แผนการของพวกศัตรู)
มีบางปรากฏ ในบางรายงานว่า ท่านศาสดามุฮัมมัด ได้กล่าวกับท่านอิมามอะลี(อ) ว่า “ในค่ำคืนนี้บรรดากุเรชมีเป้าหมายที่จะสังหารฉัน พระผู้เป็นเจ้าผู้ทรงสูงส่งได้ทรงบัญชาให้ฉันอพยพ, และทรงบัญชาให้ฉันออกไปยังถ้ำษูร และฉันขอให้เจ้านอนแทนที่ฉัน โอ้อะลี.เจ้าจะว่าอย่างไร?
ท่านอิมามอะลี(อ) ได้กล่าวว่า โอ้ศาสนทูตของพระองค์ ด้วยกับการนอนของข้าพเจ้า แล้วชีวิตของท่านจะปลอดภัยใช่ไหม?
ท่านศาสดา กล่าวตอบว่า ใช่แล้ว.
ท่านอิมามอะลี(อ) ยิ้มและได้ทำการซุญูดชูโกร ยังพระองค์ และนี่คือ ที่มาของการสูญูดชูโกรครั้งแรกที่เกิดขึ้นในประวัติสาสตร์ของประชาชาติอิสลาม,
จากนั้นท่านได้เงยศรีษะขึ้นจากสูญูดพร้อมกล่าวว่า ท่านจงไปเถิดตามพระบัญชาของพระองค์ ชีวิตของข้ายอมพลีเพื่อท่าน.
ในเวลานั้นท่านศาสดาได้โอบกอดท่านอิมามอะลี(อ) พร้อมกับร้องไห้ออกมาและได้รมอบหมายชีวิตของท่านอะลี(อ) ต่อพระผู้เป็นเจ้า.
ท่านศาสดามุฮัมมัด (ซ) ก็ออกจากบ้านไปในขณะที่บรรดาบุรุษผู้ถือดาบที่คมกริบทั้งสี่สิบคนได้ปิดล้อมบ้านของท่านอยู่, ท่านศาสดากอบฝุ่นจากพื้นดินปริมาณหนึ่งโปรยไปบนพวกเขาพร้อมกับกล่าวว่า “ใบหน้าทั้งหลายจงพบกับความน่าเกลียดเถิด” และต่อจากนั้นท่านก็ได้อ่านโองการหนึ่งในซูเราฮฺ ยาซีน.
หลังจากนั้นมุชรีกีน พากันเข้าไปในบ้านของท่านศาสดา ทันทีพวกเขาเปิดผ้าคลุมออก พวกเขาก็พบร่างของท่านอิมามอะลี(อ)
จึงทำให้พวกเขากล่าวถามท่านอิมามอะลี(อ) ว่า โอ้อะลี มุฮัมมัด อยู่ที่ไหน?
ท่านอิมามกล่าวตอบว่า พวกท่านฝากเขาไว้กับฉันหรืออย่างไร จึงได้มาถามหาเขาจากฉัน พวกท่านต้องการขับไล่พวกเขา ดังนั้นพวกเขาจึงได้ตัดสินอพยพ.
พวกเขาเหล่านั้นจึงออกจากบ้านทันที่เพื่อตามหาตัวท่านศาสดา.
ในช่วงเวลานั้นเอง ได้มีโองการหนึ่งถูกประทานลงมาในเรื่องนี้ให้กับท่านอิมามอะลี(อ) ซึ่งมีใจความว่า
และในหมู่มนุษย์นั้น มีบางคนได้ขายชีวิตของเขาเพื่อแสวงหาความพึงพอพระทัยของอัลลอฮฺ และอัลลอฮฺนั้นเป็นผู้ทรงปราณีต่อปวงบ่าวทั้งหลาย. (อัลบะกอเราะฮ์ โองการที่ 207 )
และนี้คือแบบอย่างและแบบฉบับแห่งการเสียสละที่สมบูรณ์แบบอันแท้จริงที่แสดงโดยท่านอิมามอะลี(อ) ในฐานะอะมีรุลมุอฺมีนีน และอิมามท่านแรกของชีอะฮฺ.
แปลและเรียบเรียง โดย อะบูอะมีร์
ขอขอบคุณเว็บไซต์ เลิฟมะฮ์ดี
