การร้องไห้ให้กับคนตายเป็นชิริกหรือไม่ ? ตอนที่ 5
ท่านนบียะอ์กูบ อะลัยฮิสสลาม ร้องไห้ต่อการสูญเสียยูซุฟบุตรชายจนตาบอด และอัลลอฮ์มิทรงตำหนิความเศร้าของท่าน
อัลลอฮ์ ตะอาลาทรงตรัสว่า
وَتَوَلَّى عَنْهُمْ وَقَالَ يَا أَسَفَى عَلَى يُوسُفَ وَابْيَضَّتْ عَيْنَاهُ مِنَ الْحُزْنِ فَهُوَ كَظِيمٌ
และยะอ์กูบได้ผินหลังให้พวกลูกๆ (พวกพี่ของยูซุฟ) และเขากล่าวว่า โอ้อนิจจา ยูซุฟเอ๋ย ! และตาทั้งสองข้างของเขา ขุ่นมัวเนื่องจากความเศร้าโศกและเขาเป็นผู้อดกลั้น
ซูเราะฮฺ ยูซุฟ : 84
عَنِ الْحَسَنِ – رَضِيَ اللهُ عَنْهُ – قَالَ : كَانَ مُنْذُ خَرَجَ يُوْسُفُ (ع) مِنْ عَنْدَ يَعْقُوْب (ع) إِلَى يَوْمِ رَجَعَ، ثَمَانُوْنَ سَنَةً لَمْ يُفَارِق الْحُزْنُ قَلْبَهُ، وَدُمُوْعَهُ تَجْرِيْ عَلَى خَدَّيْهِ. وَلَمْ يَزِلْ يَبْكِيْ حَتَّى ذَهَبَ بَصَرُهُ
تفسير الدر المنثور للسيوطي ج 5 ص 437
ท่านฮาซัน บินอะลีเล่าว่า :
นับตั้งแต่นบียูซุฟจากนบียะอ์กูบไป จนได้กลับมาพบกันอีกเป็นระยะเวลาถึง 80 ปี จิตใจของนบียะอ์กูบไม่เคยว่างเว้นจากความทุกข์ระทมเลย เขามีน้ำตาไหลอาบแก้มทั้งสอง และเขายังคงร่ำไห้จนตาบอด
ดูตัฟซีรอัด-ดุรรุล มันษูร ซูเราะฮ์ยุซุฟ : 84 โดยซูยูฏี เล่ม 5 หน้า 437
وَتَرَكْنَا يُوسُفَ عِنْدَ مَتَاعِنَا فَأَكَلَهُ الذِّئْبُ فَلَمَّا قَالُوْا هَذَا الْقَوْلَ : بَكَى يَعْقُوْبُ ، وَصَاحَ بِأَعْلَى صَوْتَهُ : ثُمَّ قَالَ : أَيْنَ قَمِيْصُهُ ؟ فَأَخَذَ الْقَمِيْصَ وَبَكَى …وَرَوَى سِمَاك ، عَنْ عَامِر
อัลลอฮ์ทรงตรัสเล่าว่า เมื่อพวกพี่ของนบียูสุฟเล่าให้บิดาฟังว่า ( พวกเราปล่อยยูซุฟไว้ที่สิ่งของของเรา แล้วสุนัขป่าได้มากินเขา ) พอพวกเขาพูดคำพูดนี้ออกมา นบียะอ์กูบก็ร้องไห้เสียงดังลั่น ท่านถามว่า : เสื้อยูซุฟอยู่ไหน ? ท่านจับเสื้อนั้นแล้วก็ร้องไห้
ดูตัฟซีรบะฮ์รุลอุลูม อัซซะมัรก็อนดี เล่ม 2 หน้า 369 ซูเราะฮ์ยูซุฟ โองการ 17
ท่านบัยฎอวี อธิบายโองการ “ดวงตาทั้งสองของยะอ์กูบขาวพร่ามัวเนื่องจากเศร้านั้น “เนื่องจากท่านร้องไห้มากเพราะความทุกข์ นี่คือหลักฐานแสดงว่า อนุญาตให้เสียใจและร้องไห้ได้เมื่อต้องเผชิญกับความเจ็บปวด (เช่นสูญเสียบุคคลอันเป็นที่รักยิ่ง)
ท่านยะอ์กูบเป็นศาสดา ท่านย่อมไม่ทำสิ่งฮะร่าม นี่คือหลักฐานจากอัลกุรอานที่แสดงว่า อัลลอฮ์ทรงอนุญาตให้ร้องไห้ได้เมื่อต้องสูญเสียคนที่เรารัก
โปรดติดตามตอนต่อไป
ขอขอบคุณ Pitch Sirikul
