สิทธิมนุษยชนในอิสลาม

อิสลามได้วางสิทธิขั้นพื้นฐานและสิทธิสากลให้แก่มนุษยชาติ

 
 
สิทธิมนุษยชนเป็นปัจจัยขั้นพื้นฐานที่อัลลอฮฺ(ซ.บ.) ได้รับรอบไว้ให้แก่มนุษย์ สิทธิ์นั้นเป็นองค์ประกอบสำคัญสำหรับการสร้างและให้เกียรติมนุษย์ ดังที่อัลลอฮฺ(ซ.บ.) ทรงตรัสไว้ว่า
 

 
“และโดยแน่นอน เราได้ให้เกียรติแก่ลูกหลานของอาดัม…” (อัล-กุรอาน 17/70)
 

 
สิทธิต่างๆ ที่อิสลามให้การรับรองประกอบด้วยสิทธิในการดำรงชีวิต สิทธิในการได้รับความยุติธรรม ความเท่าเทียม ความปลอดภัย ความผาสุก เสรีภาพ และรวมถึงการเคารพต่อเกียรติและชื่อเสียงของสตรีเป็นสิ่งสำคัญ

 
 
อิสลามได้เน้นย้ำว่ามนุษยชาติก่อกำเนิดมาจากอาดัมและฮาวา ดังนั้น เรื่องเชื้อชาติ สีผิว เผ่าพันธุ์ จึงไม่ใช่ปัจจัยสำคัญที่ทำให้ผู้ใดมีสิทธิพิเศษหรือสิทธิเหนือผู้อื่น และด้วยเหตุผลนี้เอง อิมามอะลี(อ.) ได้กล่าวไว้ว่า “จงรู้ไว้ว่าคนเรามีสองประเภท คือถ้าพวกเขาไม่ได้เป็นพี่น้องร่วมศาสนากับท่าน เขาก็เป็นเพื่อนมนุษย์ที่มีความเท่าเทียมกันกับท่าน”
 

 
คำสอนของอิสลามเพียบพร้อมไปด้วยตัวอย่างของสิทธิมนุษยชนมากมาย ต่อไปนี้เป็นเพียงบางส่วนเท่านั้น
 

 
การเคารพต่อชีวิตและทรัพย์สินของผู้อื่น
 

 
ท่านศาสดามุฮัมมัด(ศ.) กล่าวว่า “ชีวิตและทรัพย์สินของพวกท่านเป็นสิ่งต้องห้าม (จากการละเมิดประทุษร้าย) ซึ่งกันและกัน ไปจนกระทั่งพวกท่านได้พบกับพระผู้อภิบาลของพวกท่านในวันแห่งการฟื้นคืนชีพ”

 
 
เสรีภาพในการแสดงออก

 
 
มนุษย์ทุกคนมีสิทธิเสรีภาพในการคิดและแสดงออก แต่เสรีภาพนั้นจะต้องไม่ถูกนำมาใช้เพื่อสร้างความเสียหายและสร้างความเจ็บปวดให้แก่เพื่อนร่วมสังคม เพราะฉะนั้นเสรีภาพในการแสดงออกจึงไม่ใช่สำหรับผู้ที่ใช้ภาษาก้าวร้าวและหยาบคาย เพราะอิสลามได้ให้ความสำคัญอย่างยิ่งต่อการปกป้องเกียรติยศและชื่อเสียงของผู้อื่น
 

 
เสรีภาพส่วนบุคคล

 
 
บุคคลหนึ่งจะถือว่าเป็นผู้บริสุทธิ์อยู่จนกระทั่งศาลทางกฎหมายได้พิสูจน์แล้วว่าเขามีความผิด และคำพูดและการกระทำของบุคคลหนึ่งจะถือว่าเป็นความจริงอยู่จนกระทั่งได้ถูกพิสูจน์ว่าเป็นอื่น จะไม่มีบุคคลหรือกลุ่มใดถูกลงโทษสำหรับการประกอบอาชญากรรมที่บุคคลอื่นเป็นผู้กระทำ
 

 
“และไม่มีผู้แบกภาระคนใดที่จะแบกภาระของผู้อื่นได้ และถ้าผู้ที่แบกภาระหนักอยู่แล้วขอร้อง (ผู้อื่น) ให้ช่วยแบกมัน ก็จะไม่มีสิ่งใดถูกแบกออกจากเขา ถึงแม้ว่าเขาจะเป็นญาติสนิทก็ตาม” (อัล-กุรอาน 35/18)
 

 
สิทธิทางการเมือง

 
 
อัล-กุรอานสอนผู้ศรัทธาไม่ให้นิ่งเฉยต่อความอยุติธรรม การทุจริต ต่อผู้กระทำความชั่ว และต่อผู้กดขี่ อัลลอฮฺ(ซ.บ.) ทรงตรัสว่า
 

 
“และพวกท่านอย่าเห็น ชอบไปกับธรรมดาผู้อธรรม ไฟนรกจะสัมผัสพวกท่านได้” (อัล-กุรอาน 11/113)
 

 
ศาสดามุฮัมมัด(ศ.) กล่าวว่า “ผู้ใดก็ตามที่ให้ความช่วยเหลือต่อผู้กดขี่ในการกดขี่ของเขา ในวันแห่งการฟื้นคืนชีพเขาจะถูกเขียนไว้บนหน้าผากของเขาว่า หมดหวังจากความเมตตาของอัลลอฮฺ”
 

 
เสรีภาพทางศาสนา
 

 
แนวคิดทางศาสนา ลัทธิ ปรัชญา ต้องไม่ถูกยัดเยียดให้แก่ผู้ใดโดยที่เขาไม่เต็มใจ ดังโองการจากอัล-กุรอานที่โด่งดังบทนี้
 

 
“ไม่มีการบังคับในศาสนา แน่นอน ความถูกต้องนั้นได้เป็นที่กระจ่างแจ้งแล้วจากความผิด…” (อัล-กุรอาน 2/256)
 

 
สาวกผู้ปฏิบัติตามศาสนาและนิกายทั้งหมดมีสิทธิในการประกอบศาสนกิจของพวกเขาในบรรยากาศที่ไม่สร้างความเดือดร้อนให้ผู้อื่น
 

 
ศาสดามุฮัมมัด(ศ.) กล่าวถึงชาวเมืองผู้ที่ไม่ได้เป็นมุสลิมในรัฐของมุสลิมว่า “ผู้ที่สังหารบุคคลหนึ่งภายใต้ข้อตกลงนี้จะไม่ได้กลิ่นอายของสวรรค์”
 

 
สิทธิในการได้รับมาตรฐานในการครองชีพ
 

 
มนุษย์ทุกคนมีสิทธิเท่าเทียมกันในการช่วยเหลือและสนับสนุนด้านปัจจัยขั้นพื้นฐานในการดำรงชีวิต เช่น อาหาร น้ำดื่ม ที่อยู่อาศัย เครื่องนุ่งห่ม และยารักษาโรค คนจนมีสิทธิในการได้รับการให้เครื่องยังชีพจากคนรวย
 

 
“และในทรัพย์สมบัติของพวกเขานั้นได้ถูกรับรองสิทธิสำหรับผู้ขาดแคลนและขัดสน” (51/19)
 

 
อยู่ภายใต้กฎหมายอย่างเท่าเทียมกัน

 
 
ประชาชนทุกคนมีความเท่าเทียมกันภายใต้กฎหมายเดียวกันโดยไม่คำนึงถึงระดับชนชั้นทางสังคม ไม่มีฐานันดรใดในอิสลามที่จะไม่ถูกลงโทษจากการกระทำผิดของเขา ไม่มีใครถูกยกเว้นภายใต้กฎหมาย มนุษย์ทุกคนมีสิทธิและโอกาสอย่างเท่าเทียมกัน

 

 
 
“…และผู้ใดที่มิได้ตัดสินด้วยสิ่งที่อัลลอฮ์ได้ทรงประทานลงมาแล้ว ชนเหล่านี้แหละคือผู้ปฏิเสธการศรัทธา” (อัล-กุรอาน 5/44)