เสี้ยวหนึ่งของมุนาญาต ชะอ์บานียะฮ์
إِلَهِي إِنْ حَرَمْتَنِي فَمَنْ ذَا الَّذِي يَرْزُقُنِي وَ إِنْ خَذَلْتَنِي فَمَنْ ذَا الَّذِي يَنْصُرُنِي
โอ้ องค์สักการะของข้าฯ
หากพระองค์ทรงระงับปัจจัยจากข้าฯแล้ว จะเหลือใครมอบริซกีแก่ข้าฯเล่า
หากพระองค์ทรงทับถมให้ข้าฯตกต่ำแล้ว จะมีใครสามารถช่วยเหลือข้าฯได้เล่า?
إِلَهِي إِنْ كُنْتُ غَيْرَ مُسْتَأْهِلٍ لِرَحْمَتِكَ فَأَنْتَ أَهْلٌ أَنْ تَجُودَ عَلَيَّ بِفَضْلِ سَعَتِكَ
โอ้ องค์สักการะของข้าฯ
แม้ข้าฯจะไม่คู่ควรต่อความเมตตาของพระองค์
แต่พระองค์คู่ควรแก่การเอื้อเฟื้อข้าฯจากอานิสงค์แห่งความโอบอ้อมอารีย์อันไพศาลของพระองค์
إِلَهِي قَدْ سَتَرْتَ عَلَيَّ ذُنُوبا فِي الدُّنْيَا وَ أَنَا أَحْوَجُ إِلَي سَتْرِهَا عَلَيَّ مِنْكَ فِي الْأُخْرَي [إِلَهِي قَدْ أَحْسَنْتَ إِلَيَ ] إِذْ لَمْ تُظْهِرْهَا لِأَحَدٍ مِنْ عِبَادِكَ الصَّالِحِينَ فَلا تَفْضَحْنِي يَوْمَ الْقِيَامَةِ عَلَي رُءُوسِ الْأَشْهَادِ
โอ้ องค์สักการะของข้าฯ
พระองค์ทรงปกปิดความผิดบาปของข้าฯในโลกนี้
โดยข้าฯต้องการการปกปิดดังกล่าวอย่างยิ่งยวดในโลกหน้า
พระองค์ไม่ปล่อยให้บ่าวที่ดีของพระองค์ได้เห็นความผิดบาปของข้าฯ
ฉะนั้น ขอทรงอย่าเปิดโปงข้าฯต่อสายตาผู้คน
إِلَهِي وَ قَدْ أَفْنَيْتُ عُمُرِي فِي شِرَّةِ السَّهْوِ عَنْكَ وَ أَبْلَيْتُ شَبَابِي فِي سَكْرَةِ التَّبَاعُدِ مِنْكَ إِلَهِي فَلَمْ أَسْتَيْقِظْ أَيَّامَ اغْتِرَارِي بِكَ وَ رُكُونِي إِلَي سَبِيلِ سَخَطِكَ
โอ้ องค์สักการะของข้าฯ
ข้าฯได้บดขยี้อายุขัยของข้าฯไปในการหลงลืมพระองค์
และได้นำพาตนเองสู่วัยชราด้วยความมึนเมาแห่งการห่างไกลพระองค์
إِلَهِي هَبْ لِي قَلْبا يُدْنِيهِ مِنْكَ شَوْقُهُ وَ لِسَانا يُرْفَعُ إِلَيْكَ صِدْقُهُ وَ نَظَرا يُقَرِّبُهُ مِنْكَ حَقُّهُ
โอ้ องค์สักการะของข้าฯ
ขอทรงมอบแก่ข้าฯ ซึ่งดวงใจที่เข้าใกล้พระองค์ด้วยแรงปรารถนาอันยิ่งยวด
และขอทรงมอบแก่ข้าฯ ซึ่งแผ่นลิ้นที่ความสัจจริงของมันได้รับการยกฐานะสู่พระองค์
และขอทรงมอบทัศนวิสัยที่ธรรมวิถีของมันนำพาสู่ความใกล้ชิดพระองค์
إِلَهِي لَوْ أَرَدْتَ هَوَانِي لَمْ تَهْدِنِي وَ لَوْ أَرَدْتَ فَضِيحَتِي لَمْ تُعَافِنِي
โอ้ องค์สักการะของข้าฯ
หากพระองค์ประสงค์จะเห็นความต่ำต้อยของข้าฯ พระองค์ย่อมไม่นำทางข้าฯตลอดห้วงเวลาที่ผ่านมา
และแม้นว่าพระองค์ประสงค์จะเปิดโปงความต่ำทรามของข้าฯ
พระองค์ย่อมไม่ปล่อยให้ข้าฯรอดพ้นภยันตรายต่างๆในดุนยา
إِلَهِي لَمْ يَكُنْ لِي حَوْلٌ فَأَنْتَقِلَ بِهِ عَنْ مَعْصِيَتِكَ إِلا فِي وَقْتٍ أَيْقَظْتَنِي لِمَحَبَّتِكَ
โอ้ องค์สักการะของข้าฯ
ข้าฯเองไม่เหลือแรงขัดขืนใดๆที่จะฉุดรั้งข้าฯไม่ให้ฝ่าฝืนพระองค์
เว้นแต่ห้วงเวลาที่พระองค์ทรงปลุกข้าฯจากภวังค์โลกีย์ให้ถวิลหาความรักพระองค์
. إِلَهِي إِنْ أَخَذْتَنِي بِجُرْمِي أَخَذْتُكَ بِعَفْوِكَ...
وَ إِنْ أَدْخَلْتَنِي النَّارَ أَعْلَمْتُ أَهْلَهَا أَنِّي أُحِبُّكَ
โอ้ องค์สักการะของข้าฯ
หากพระองค์ประสงค์จะเหนี่ยวรั้งข้าฯในความเลวทรามที่ข้าก่อขึ้น
ข้าฯก็จะยึดเหนี่ยวพระองค์ด้วยอภัยทานอันเป็นคุณลักษณะของพระองค์
และหากพระองค์โยนข้าฯลงในขุมนรก ข้าฯจะโพนทะนาให้ชาวนรกได้รู้ทั่วกันว่า ข้ารักและหลงใหลในพระองค์
إِلَهِي كَيْفَ أَنْقَلِبُ مِنْ عِنْدِكَ بِالْخَيْبَةِ مَحْرُوما وَ قَدْ كَانَ حُسْنُ ظَنِّي بِجُودِكَ أَنْ تَقْلِبَنِي بِالنَّجَاةِ مَرْحُوما
โอ้ องค์สักการะของข้าฯ
ข้าต้องพรากจากพระองค์ด้วยความสิ้นหวังและสองมืออันว่างเปล่ากระนั้นหรือ?
ในเมื่อข้าฯฝันหวานถึงความเอื้ออารีย์ของพระองค์ที่จะผันชีวิตข้าฯสู่ความปลอดภัยและเมตตาธรรมจากพระองค์
إِلَهِي إِنْ كَانَتِ الْخَطَايَا قَدْ أَسْقَطَتْنِي لَدَيْكَ فَاصْفَحْ عَنِّي بِحُسْنِ تَوَكُّلِي عَلَيْكَ
โอ้ องค์สักการะของข้าฯ
แม้ว่าความผิดบาปอันมากมายของข้าฯจะฉุดให้ข้าฯตกไปสายพระเนตรของพระองค์
แต่ขออย่าทรงเอาผิดข้าฯ ทั้งนี้ก็เนื่องด้วยความหวังในพระองค์ที่เต็มปริ่มในใจของข้าฯ
إِلَهِي إِنْ دَعَانِي إِلَي النَّارِ عَظِيمُ عِقَابِكَ فَقَدْ دَعَانِي إِلَي الْجَنَّةِ جَزِيلُ ثَوَابِكَ
โอ้ องค์สักการะของข้าฯ
แม้ว่าการลงทัณฑ์อันยิ่งใหญ่ของพระองค์จะดึงดูดข้าฯให้ร่วงสู่ขุมนรก
ทว่าขณะเดียวกัน ผลตอบแทนอันมหาศาลของพระองค์ก็ดึงดูดข้าให้เหินสู่สรวงสวรรค์