บทเรียนอูศูลุดดีน (รากฐานของศาสนา)
เตาฮีด (ความเป็นเอกะของพระผู้เป็นเจ้า) ตอนที่ 22
ฮะยาต ชีวิตของพระผู้เป็นเจ้าจากทัศนะของอัลกุรอาน
ซูเราะฮ์อัลบะกอเราะฮ์ โองการที่ 255
اللَّهُ لَا إِلَاهَ إِلَّا هُوَ الْحَىُّ الْقَيُّومُ لَا تَأْخُذُهُ سِنَةٌ وَ لَا نَوْمٌ
“พระองค์อัลลอฮ์ ไม่มีพระเจ้าอื่นใดนอกจากพระองค์ ผู้ทรงดำรงอยู่(มีชีวิต)และทรงบริหารกิจการทั้งหลาย การหลงลืมและการหลับไม่สามารถเกิดขึ้นกับพระองค์ได้”
ซูเราะฮ์อัลฆอฟิรโองการที่ 65
هُوَ الْحَىُّ لَا إِلَاهَ إِلَّا هُوَ فَادْعُوهُ مخُلِصِينَ لَهُ الدِّين
“พระองค์คือผู้ทรงมีชีวิต ไม่มีพระเจ้าอื่นใดนอกจากพระองค์ ดังนั้นจงวิงวอนขอต่อพระองค์ด้วยความบริสุทธิ์ใจในศาสนาของพระองค์”
สองโองการดังกล่าวบ่งชี้ว่า ชีวิตที่แท้จริงนั้นเป็นของอัลลอฮ์(ซบ)เท่านั้น และอัลกุรอานยืนยันว่าผู้ที่ให้ชีวิตกับชีวิตอื่นๆนั้นคืออัลลอฮ์เท่านั้น ซึ่งสิ่งนี้ไม่มีอยู่ในสรรพสิ่งใดๆ ชีวิตของอัลลอฮ์เป็นอันเดียวกับอาตมันของพระองค์ มีมาแต่เดิมจะมีอยู่ตลอดไปและไม่มีการเปลี่ยนแปลงใดๆ ซึ่งในอีกโองการหนึ่งก็ได้ยืนยันไว้
ในซูเราะฮ์อัลฟุรกอนโองการที่ 58
وَ تَوَكَّلْ عَلىَ الْحَىِّ الَّذِى لَا يَمُوت
“และเจ้าจงหมอบหมายต่อผู้ทรงมีชีวิตตลอดการ ผู้ซึ่งความตายไม่สามารถเกิดขึ้นกับพระองค์ได้”
โองการดังกล่าวยืนยันว่าชีวิตของอัลลอฮ์(ซบ)เป็นชีวิตที่ไม่มีวันตาย ดังนั้นจึงเป็นการเหมาะและสมควรยิ่งที่มนุษย์จะมอบหมายต่อพระองค์เพราะถ้าหากมนุษย์มีที่พึ่งพิงเช่นนี้ซึ่งเป็นผู้ที่การสูญสิ้นและการเปลี่ยนแปลงไม่สามารถเกิดขึ้นกับพระองค์ ชีวิตของมนุษย์ก็จะมีความสงบนิ่งมั่นคง จะเห็นได้ว่าอีกคุณลักษณะหนึ่งของอัลลอฮ์(ซบ)ที่ถูกกล่าวพร้อมกับฮัยยาตอยู่เสมอๆคือ “อัลก็อยยูม” ซึ่งมีความหมายว่าสิ่งมีอยู่ที่การมีอยู่ของสรรพอื่นๆต้องพึ่งพิงไปยังมันซึ่งจะเห็นได้ว่าซิกร์หนึ่งที่เป็นที่แพร่หลายคือซิกร์ “ยาฮัยยุลกอยยูม” “ياحيّ القيوم”
ท่านอิมามอาลี(อ)ได้กล่าวไว้ในนะฮ์ญุลบาลาเฆาะฮ์คุฏบะฮ์ที่ 160 ถึงเป้าหมายในการรู้จักถึงความยิ่งใหญ่ของอัลลอฮ์ (ซบ) คือ การรู้จัก “ฮัยยุลและกอยยูม” ของพระองค์
فَلَسْنَا نَعْلَمُ كُنْهَ عَظَمَتِكَ إِلَّا أَنَّا نَعْلَمُ أَنَّكَ حَيٌّ قَيُّومُ لَا تَأْخُذُكَ سِنَةٌ وَلَا نَوْمٌ
“เราไม่สามารถรู้และเข้าใจถึงความยิ่งใหญ่ของพระองค์ได้ทั้งหมด สิ่งเดียวที่เรารู้คือพระองค์ทรงมีชีวิตและดำรงอยู่ตลอดไป ความง่วงและการหลับไม่สามารถเกิดขึ้นกับพระองค์ได้”
อีกฮะดิษหนึ่งจากท่านอิมามมูซาอัลกาซิม(อ) จากอูศูลุลกาฟี เล่มที่ 1 หน้า 116
و کان الله حیا بلا حیاه حادثه و لا کون موصوف ولا کیف محدود ولا این موقوف ولا مکان ساکن بل حى لنفسه
“อัลลอฮ์ ผู้ทรงดำรงอยู่ซึ่งดำรงมาแต่เดิม ไม่ได้เกิดขึ้นมาใหม่ และเป็นเอกเทศไม่มีคุณลักษณะใดเพิ่มใหม่เข้าไปยังพระองค์ ชีวิตของพระองค์ไม่ต้องการที่อยู่ไม่ต้องการเวลา ไม่ต้องการสถานที่ แต่ทว่าพระองค์ทรงมีชีวิตอยู่ด้วยกับซาตของพระองค์เอง”
ขอขอบคุณสถาบันศึกษาศาสนาอัลมะฮ์ดี
