إنّكُم فی آجالٍ منقُوصَة و أیّام مَعدُودة و المَوت یَاتی بَغتَة، مَن یَزرَع خَیراً یَحصد غبطَة، و مَن یَزرع شَرّاً یحصد نِدامَة، لكُلِّ زارِع ما زَرعَ، لا یسبِق بَطِیء بِحَظِّه، و لا یُدرِك حَرِیص ما لم یُقدِّر له
21.แท้จริงเจ้านั้น อยู่ในช่วงเวลาที่สั้น และวันเวลาที่ถูกกำหนด และความตายจะย่างก้าวเข้ามาในทันที ผู้ใดก็ตามที่หว่านเมล็ดพืชแห่งความดีงาม เขาจะได้ผลรางวัลที่ดีงาม และผู้ใดก็ตามที่หว่านเมล็ดพืชแห่งความชั่วร้าย เขาก็จะเสียใจในผลของการกระทำของเขา ผู้ใดก็ตามที่หว่านเมล็ดพืชไม่ว่าประเภทใดก็ตาม เขานั้นก็จะเก็บเกี่ยวในพันธ์พืชนั้น อย่าล่าช้าจากการเก็บผลประโยชน์ และอย่าละโมภจากสิ่งที่ไม่มีความสามารถในเก็บเกี่ยวสิ่งนั้น
22.มิใช่มารยาทที่ดี คือ การแสดงความดีใจในเวลาที่มีความเศร้าโศกเสียใจ
تحف العقول، ص 518
23.จงเกรงกลัวอัลลอฮ์ และเจ้าจงเป็นสิ่งประดับแต่อย่าเป็นสิ่งที่น่ารังเกียจ จงแสดงความรักต่อเราและจงขจัดสิ่งชั่วร้ายออกจากเรา (แสดงความรักต่ออะฮ์ลุลบัยต์และอย่ากล่าวใส่ร้ายต่อพวกเขา)
24.ชีอะฮ์ (ผู้ปฏิบัติตาม)อะลี คือ ผู้ที่เห็นพี่น้องของเขาสำคัญกว่าเขา แม้ว่าเขาจะมีความต้องการก็ตาม และชีอะฮ์อะลี คือ ผู้ที่อัลลอฮ์ไม่ทรงเห็นเขาในสถานที่พระองค์สั่งห้ามเขา และเขาไม่หนีไปไหนในสิ่งที่พระองค์ทรงบัญชาให้กระทำ และชีอะฮ์ของอะลี คือ ผู้ที่ปฏิบัติตามท่านอะลีในการให้เกียรติต่อพี่น้องร่วมศาสนาของพวกเขา
25.สัญลักษณ์ของบรรดาศรัทธาชน มีด้วยกัน 5 คุณประการ ดังนี้
การทำนมาซ 51 รอกะอัต (นมาซประจำวัน 17 รอกะอัต และนมาซมุสตะฮับหรือนาฟิละฮ์ 34 รอกะอัต) ,การอ่านซิยาเราะฮ์อัรบะอีน ,การสวมใส่แหวนด้วยมือขวา ,การซัจดะฮ์ (กราบ)บนดิน (ทำให้หน้าผากถูกดิน) และการกล่าวคำว่า บิสมิลลาฮิรเราะมานิรรอฮีม ด้วยเสียงดัง
26.จงใช้ความคิด เพราะว่า ความคิดนั้น ทำให้หัวใจแห่งวิสัยทัศน์มีชีวิตชีวาและเป็นกุญแจของวิทยปัญญา
تحف العقول، ص 518
27.จงรำลึกถึงอัลลอฮ์และความตายให้มากที่สุด และการอ่านอัลกุรอานด้วย รวมถึงการกล่าวศอลาวาตให้ท่านนบี(และวงศ์วานของท่าน)
28.มนุษย์ที่ฉลาดทีสุด คือ ผู้ที่คิดบัญชีตนเองและได้กระทำความดี เพื่อชีวิตหลังความตาย
29.ไม่มีประชาชาติใดทำการปรึกษาหารือ นอกเสียจากเพื่อให้ได้รับทางนำไปสู่หนทางที่ถูกต้องของตน
30.โอ้อิสหาก จงรู้ไว้เถิดว่า แท้จริงผู้ใดก็ตามที่ออกจากโลกนี้ในสภาพที่เขาตาบอด ในโลกหน้าเขาก็ตาบอดเช่นเดียวกัน และเป็นผู้ที่หลงทาง โอ้บุตรของอิสมาอีล มิใช่การตาบอดด้วยสายตาแต่เป็นการตาบอดด้วยหัวใจ ดั่งโองการหนึ่งที่เอกองค์อัลลอฮ์ทรงตรัสว่า โอ้พระผู้อภิบาลของข้าฯพระองค์ ด้วยสาเหตุใดพระองค์ทำให้ข้าพระองค์ฟื้นคืนชีพในสภาพที่ตาบอดด้วยเล่า ในขณะที่ข้าฯพระองค์เคยมองเห็นมาก่อน พระองค์ทรงตรัสว่า เช่นนั้น เมื่อโองการของเรามายังเจ้า เจ้าก็ทำเป็นลืมโองการเหล่านั้น และในทำนองเดียวกัน วันนี้เจ้าก็จะถูกลืม
