ฮะดีษนี้น่าเชื่อถือหรือไม่? : "เราได้บันดาลให้อลี(อ.)ลูกเขยของเจ้า(นบี)ได้รับการบันทึกไว้ในซูเราะฮ์อินชิร้อห์"
คำตอบโดยสังเขป
เราไม่พบฮะดีษใดๆที่มีเนื้อหาเช่นนี้ อย่างไรก็ดี ในตำราตัฟซี้รเชิงฮะดีษ มีฮะดีษหลายบทที่อรรถาธิบายโองการ فإذا فرغت فأنصب وإلی ربک فارغب ว่า "เมื่อเจ้า(นบี)ปฏิบัติภารกิจศาสนทูตลุล่วงแล้ว ก็จงแต่งตั้งอลี(อ.)เป็นผู้นำเหนือปวงชน" หรือฮะดีษที่อธิบายโองการแรกของซูเราะฮ์นี้ ที่รายงานจากอิมามศอดิก(อ.)ว่า "ประเด็นวิลายัตของอิมามอลี(อ.)เป็นปัจจัยในการเปิดหัวใจท่านนบี(ซ.ล.)"
ในแง่ของสายรายงาน ฮะดีษเหล่านี้จัดว่าเศาะฮี้ห์ เนื่องจากในสายรายงานฮะดีษนี้มีนักรายงานที่เป็นที่ไว้วางใจของผู้เชี่ยวชาญด้านริญ้าลเป็นพิเศษ อาทิเช่น อิบนิ อบีอุมัยร์ ผู้เป็นหนึ่งในนักรายงานนามอุโฆษ อย่างไรก็ดี ตำราฮะดีษหลายเล่มได้แบ่งหมวดความประเสริฐของอิมามอลี(อ.)เป็นการเฉพาะอันมีเนื้อหาคล้ายกันนี้ อาทิเช่น หมวดว่าด้วยการแต่งตั้งท่านอิมามอลี(อ.)ในบทอัลฮุจญะฮ์ของหนังสืออุศูลุลกาฟีย์ นอกจากนี้หมวดที่39 หนังสือบิฮารุลอันว้าร เล่มที่ 36 ก็ได้อัญเชิญโองการที่เกี่ยวกับท่านอิมามอลี(อ.)ไว้
อนึ่ง ฮะดีษประเภทนี้เพียงแค่เผยบุคคลตัวอย่างในโองการเท่านั้น มิได้มีจุดประสงค์อธิบายเชิงตีความแต่อย่างใด
คำตอบเชิงรายละเอียด
เราไม่พบฮะดีษใดในหนังสืออัลกาฟีย์หรือตำราอื่นๆที่มีเนื้อหาดังที่ถามมา (เราได้บันดาลให้อลี(อ.)ลูกเขยของเจ้า(นบี)ได้รับการบันทึกไว้ในซูเราะฮ์อินชิร้อห์) อย่างไรก็ดี ตำราตัฟซี้รเชิงฮะดีษอย่าง ตัฟซี้รอัลบุรฮาน หรือตัฟซี้รนูรุษษะเกาะลัยน์ ได้อรรถาธิบายซูเราะฮ์อัลอินชิรอห์โดยได้นำเสนอฮะดีษบางบทที่มีเนื้อหาเกี่ยวโยงกับท่านอิมามอลี(อ.) เป็นต้นว่า มีฮะดีษประเภทนี้สิบเจ็ดบทในตัฟซี้รบุรฮาน ซึ่งเราจะหยิบยกมาวิเคราะห์ว่ามีความน่าเชื่อถือเพียงใด
1. มุฮัมมัด บิน ฮะซัน ศ็อฟฟ้าร รายงานจาก อะห์มัด บิน มุฮัมมัด จาก อิบนิ อบี อุมัยร์ จาก ญะมี้ล จาก ฮะซัน บิน รอชิด จากอิมามศอดิก(อ.) โดยท่านกล่าวถึงโองการแรกของซูเราะฮ์อัลอินชิร้อห์" ألم نشرح لک صدرک" และอธิบายว่า " بولایة امیرالمؤمنین (ع). " หมายความว่าท่านนบีได้รับเปิดหัวใจให้ปลอดโปร่งด้วย(การสืบทอด)ตำแหน่งผู้นำโดยอิมามอลี(อ.)[1]
- มีฮะดีษอีกบทที่รายงานจากมุฮัมมัดบินฮัมมาม จาก อิบรอฮีม บิน ฮาชิม จาก อิบนิ อบี อุมัยร์ ความว่า ท่านอิมามศอดิก (อ.)กล่าวอธิบายโองการดังกล่าวว่า "بعلی فاجعله وصیاً" กล่าวคือ หัวใจของท่านนบีปลอดโปร่งโดยกำลังใจจากอิมามอลี(อ.) เสมือนพระองค์ทรงตรัสว่า "โอ้ศาสนทูต(ซ.ล.)เอ๋ย เรามิได้เปิดหัวอกของเจ้าด้วยอลีกระนั้นหรือ ฉะนั้น จงตั้งให้เขาเป็นตัวแทนของเจ้า" ท่านอิมามยังได้อธิบายโองการ فإذا فرغت فانصب ว่า "อัลลอฮ์ทรงบัญชาให้ท่านนบี(ซ.ล.)ประกอบศาสนกิจนมาซ ซะกาต ถือศีลอด ฮัจย์ ฯลฯ และทรงบัญชาว่า เมื่อเจ้าเสร็จสิ้นภารกิจเหล่านี้ก็จงแต่งตั้งอลี(อ.)ให้เป็นตัวแทนของเจ้า"[2]
3. รายงานจากมุฟัฎฎ็อล บิน อุมัรว่า ท่านอิมามศอดิก(อ.)กล่าวว่า " فإذا فرغت فانصب علیاً بالولایة"(เมื่อเจ้าเสร็จสิ้นก็จงแต่งตั้งอลี(อ.)ให้เป็นผู้นำ)[3]
ฮะดีษสามบทข้างต้นเป็นเพียงส่วนหนึ่ง ยังมีฮะดีษในตำราตัฟซี้รเชิงฮะดีษมากมายที่กล่าวถึงความประเสริฐของท่านอิมามอลี(อ.) อย่างไรก็ดี ฮะดีษที่อธิบายซูเราะฮ์อินชิร้อห์ทั้งหมดล้วนมีเนื้อหาคล้ายกันนี้ทั้งสิ้นที่ว่า การเปิดหัวใจของท่านนบี(ซ.ล.)กระทำโดยวิลายะฮ์ของอิมามอลี(อ.) ดังที่ความสมบูรณ์ของอิสลามขึ้นอยู่กับการแต่งตั้งท่านให้ดำรงตำแหน่งตัวแทนท่านนบี
เกี่ยวกับความน่าเชื่อถือของฮะดีษบทนี้ ต้องเรียนว่าสายรายงานของฮะดีษนี้มีนักรายงานฮะดีษอย่าง อิบนิ อบี อุมัยร์ ปรากฏอยู่ด้วย ซึ่งถือว่าเป็นนักรายงานนามอุโฆษที่ผู้เชี่ยวชาญวิชาริญ้าลต่างให้การยอมรับ[4] อีกทั้งจำนวนฮะดีษชุดนี้ก็มีมากเสียจนไม่เหลือข้อกังขาใดๆ
ประเด็นที่ควรทำความเข้าใจก็คือ ฮะดีษที่มีเนื้อหาอธิบายโองการกุรอานมีลักษณะอย่างไร? พึงทราบว่าฮะดีษมากมายที่ปรากฏตามตัฟซี้รเชิงฮะดีษเช่น นูรุษษะเกาะลัยน์, บุรฮาน (ซึ่งฮะดีษประเภทนี้รู้จักกันในนาม"ฮะดีษตัฟซี้ร")นั้น หาได้ตีความเนื้อหาของโองการไม่ เพราะการตีความหมายถึงการแจกแจงความหมายของคำและประโยคในโองการ ซึ่งฮะดีษประเภทดังกล่าวมิได้มีคุณสมบัติเช่นนี้ แต่เป็นการเทียบเนื้อหากับตัวบุคคล หรือคัดเลือกบุคคลที่เหมาะสมที่สุดในกรณีที่มีหลายคนเท่านั้น ฉะนั้น ในกรณีที่ฮะดีษประเภทนี้ผ่านการพิสูจน์สายรายงานแล้วว่าเชื่อถือได้ ก็มิได้ทำให้นัยยะของโองการกุรอานแคบลงแต่อย่างใด ทั้งนี้เนื่องจากการเน้นบุคคลอันเป็นภาพลักษณ์พิเศษของโองการ หาได้ปิดกั้นมิให้หมายรวมบุคคลอื่นๆเข้ามาในกรอบเนื้อหาของโองการไม่ ความหมายของโองการยังคงครอบคลุมเช่นเดิม[5]
จากข้อชี้แจงดังกล่าวทำให้ทราบว่า นัยยะของฮะดีษชุดที่เรากล่าวถึงนี้ก็คือ "วิลายัตของท่านอิมามอลี(อ.)ถือเป็นหนึ่งในการเปิดดวงใจท่านนบี(ซ.ล.)อย่างเป็นรูปธรรม"
อย่างไรก็ดี ยังมีทัศนะที่เห็นต่างไปจากนี้ ผู้สนใจสามารถศึกษาได้จากหนังสือ การรู้จักกุรอาน[6] โดยอายะตุลลอฮ์เฆรอมี
[1] ซัยยิดฮาชิม ฮุซัยนี บะฮ์รอนี, อัลบุรฮาน ฟีตัฟซีริลกุรอาน, เล่ม 4,หน้า 474,สำนักพิมพ์ อิสมาอีลียอน
[2] เพิ่งอ้าง, และ ดู: ตะอ์วีลุล อายาติซซอฮิเราะฮ์, หน้า 787, และ บิฮารุลอันว้าร,เล่ม 36,หน้า136
[3] อัลบุรฮาน ฟีตัฟซีริลกุรอาน, เล่ม 4,หน้า 475 และ ดู: อัลกาฟีย์,เล่ม 1,หน้า 294,ฮะดีษที่ 3
[4] เชคมุฮัมมัด มุซ็อฟฟะรี, อัลฟะวาอิดุรริญาลียะฮ์, สำนักพิมพ์อิลมียะฮ์,กุม, หน้า 73
[5] ญะวาดี ออโมลี, ตัฟซีร ตัสนีม, เล่ม1,หน้า 168, ศูนย์การพิมพ์ อิสรออ์
[6] ในหนังสือเล่มนี้มีบทวิเคราะห์เกี่ยวกับการขยายความหมายศัพท์กุรอานเปรียบเทียบกับศัพท์ทั่วไป
