İslâm; fasıklar, beyinsizler, kötü ahlâklı ve şarap içen kimselere kız vermekten sakındırmış ve kadının değerini onu bu kimselerle evlilikten men ederek korumuştur. Aynı şekilde mümin ve yüce genç erkeklerin de, ilâhi ve İslâmi şartlara sahip olmayan kadınlarla evlenmelerini caiz bilmemiştir. Bu konuda da vahiy kaynağından en muteber kitaplarda birçok önemli rivayetler nakledilmiştir. Onlardan bir kısmına işaret edelim.
Allah Resulü (s.a.a) şöyle buyurmuştur:
“Ahmak kadınla evlenmekten sakının. Şüphesiz onunla arkadaşlık, ömrü zayi eder, çocuğu ise zalim olur.”[1]
Hakeza Allah Resulü (s.a.a) şöyle buyurmuştur:
“Çöplükte yetişen çiçekten sakınınız.” Kendisine şöyle soruldu: “Çöplükte yetişen çiçek nedir? ” Peygamber (s.a.a) şöyle buyurdu: “Kötü ve aşağılık bir ailede yetişen güzel kadındır.”[2]
Hakeza Allah Resulü (s.a.a) bir duasında şöyle buyurmuştur:
“Allah’ım! Şüphesiz ben, bana itaat edeceğine emreden çocuktan, fayda vermeden zayi olacak maldan, beni (cahillik, ahmaklık ve kötü ahlâkı sebebiyle) vaktinden önce yaşlandıran kadından, hilekâr arkadaştan sana sığınırım.”[3]
Hakeza Allah Resulü (s.a.a) şöyle buyurmuştur:
“Kadınlarınızın en kötüsü; kısır olanlar, temizliğe riayet etmeyenler, inatçılar, isyancılar, akraba nezdinde düşük, kendi görüşünde aziz, kocasına itaat etmeyen ve diğerlerine teslim olanlardır.”[4]
Hakeza Peygamber şöyle buyurmuştur:
“Uğursuzluk üç şeydedir: “Binekte, kadında ve evde. Kadının uğursuz olanı, mehriyesi fazla, doğurması ise zor olandır. Bineğin kötüsü ise, hastalığı çok olan ve huysuz olandır. Evin kötüsü ise dar olanı ve komşusu pis olandır.”[5]
Hakeza Peygamber şöyle buyurmuştur:“En kötü şey, kötü kadındır.”[6]
Müminlerin Emiri (a.s) ise şöyle buyurmuştur: “Eşlerin en kötüsü, uyumsuz olan eştir.”[7]
Allah Resulü (s.a.a) ise şöyle buyurmuştur:
“Size kadınlarınızın en kötüsünü haber vermeyeyim mi?. Şüphesiz onlar ehlinde zelil olan, eşine karşı üstünlük satan, kısır olan ve kin taşıyan kadındır ki hiçbir çirkin işten el çekmez, eşi olmadığında süslenir, eşinin yanında ise süslenmez, eşine itaat etmez, emirlerini dinlemez, halvet ettiğinde eşinin isteklerine tabi olmaz, eşinin özrünü kabul etmez ve hatalarını bağışlamaz.”[8]
“Nikâh benim sünnetimdir. O halde kim sünnetimden yüz çevirirse şüphesiz benden değildir.” (Bihar, c. 103, s. 220)
---------------------------------------------------------
[1]- Bihar, c. 103, s. 232- 237
[2]- a. g. e.
[3]- İzdivac der İslâm, 75- 77
[4]- a. g. e.
[5]- Bihar, c. 64, s. 198
[6]- Müstedrek-u Kitab’in Nikâh, 6. ve 8. bablar
[7]- a. g. e.
[8]- Bihar, c. 100, s. 235