Ehlisünnet’ in rivayet kaynaklarında Hz. Zehra’nın (s.a) cennetlik olduğuna, hatta daha ötesi kadınların tamamından üstün bir konuma sahip olduğuna işaret edilmiştir. Şimdi konuyla alakalı birkaç örneğe değinilecektir: Sahih-i Buhari’de şöyle gelmiştir: Allah Resulü (s.a.a) şöyle buyurmuşlardır: “Hz. Zehra (s.a) cennet ehli kadınlarının büyüğü ve efendisidir.” (Kaynak: Sahih-i Buhari, c.2, s. 301, unvan: Menakibu Karabetu Resulillah) İbn-i Hacer Heysemi’nin “Es-Savaiku’l Muhrika” kitabının 190-191 sayfasında zikredilen bir rivayette Ebubekir ve Ömer’in dilinden Peygamber (s.a.a) ve Hz. Fatıma’nın sohbetine işaret edilmiştir. Rivayette şöyle gelmiştir: “Cebrail her sene bir defa Kur’an’ı bana sunar, ancak bu sene iki defa takdim etti. Sanki ölümüm yakındır. Ey kızım sen ben öldükten sonra bana mülhak olacak ilk kişisin. Ey Fatıma sen imanlı kadınların en hayırlısı olmaya razı değil misin?” Suyuti Ed-Durru’l Mensur kitabının ikinci cildinin kırk ikinci sayfasında şunları yazıyor: Peygamber Ekrem (s.a.a) şöyle buyurur: “Kendi zamanlarında kadınların efendileri dört hanımefendi vardır: İmran kızı Meryem, Müzahim’in kızı Asiye, Hüveylid’in kızı Hatice ve Muhammed’in kızı Fatıma. Bu hanımefendilerin en hayırlısı ve en iyisi Fatıma’dır.” Bizim ortaya koymaya çalıştığımız şey şudur: Sahih-i Buhari’nin ikinci cildinin 186. Sayfasında Ayşe’nin şu sözünü dikkate alarak: Hz. Fatıma (s.a) ömrünün son anına kadar birinci halifeye dargındı ve bu haldeyken dünyadan ayrıldı… Elbette Sahih-i Buhari’nin ikinci cildinin 308. Sayfasında belirtildiği üzere Hz. Fatıma’nın (s.a) Allah Resulünün (s.a.a) teninin parçası olduğu ifadesi son derece önemlidir. Dolayısıyla Hz. Fatıma’nın (s.a) gazabı Hicr-i Heysemi’nin Es-Savaik kitabının 175. Sayfasında söylediği gibi Allah Teala’nın gazabıdır ki fiilen bizim konumuz bu değildir. Bizim burada ele alacağımız konu şudur: Peygamber’den (s.a.a) imamın ihtiyarı ve Peygamberin (s.a.a) halefi salihlerine biat etmenin müminlerin tamamı için zorunlu olduğuna dair çeşitli muteber ve kesinlik içeren hadislerin varlığı söz konusudur. Örneğin Sahih-i Müslim’in altıncı cildinin 22. Sayfasında Peygamber Ekrem (s.a.a) şöyle buyurmaktadır: “Kim zamanının imamına biat etmeden ölürse cahiliyet üzere ölmüştür.” Keza Ahmet b. Hanbel’in Müsned’inin dördüncü cildinin 96. Sayfasında Peygamber Ekrem (s.a.a) şöyle buyurmuşlardır: “İmamsız ölen kimse cahiliyet üzere ölmüştür.” Şimdi sorulması gereken soru şudur: Hz. Zehra’nın (s.a) zamanında imam kimdi? Hz. Zehra (s.a) kime biat etmiş olarak dünyadan göç etti? Cennet kadınlarının hanımefendisinin cahiliyet üzere dünyasını değiştirmesi mümkün müdür? Hz. Zehra (s.a) niçin birinci ve ikinci halifeye dargın ve kızgındı? Bu soruların cevaplarını her türlü çirkinliklerden ve şeytani düşmanlıklardan arındırılmış bir vicdana müracaat etmekle bulabilirsiniz.
Sıpteyn Uluslararası Kuruluşu
