Elə həmən günlərdə Müaviyə tərəfindən bir il Mədinəyə vali seçilmiş Mərvan ibn Həkəm İraq və Hicazın nüfuzlu,Müaviyəyə yazır: «Əmr ibn Osman xəbər verib ki şəxsiyyətləri İmam Hüseyn əleyhissəlamın yanına get-gəl edirlər.» Daha sonra qiyam etməsin.» Mərvan məktubda əlavə edib, o,bildirmişdi: «Mən inanmıram ki demişdi: «Bu haqda axtarış aparmışam. Əldə olan məlumata görə hələ onun qiyam gələcəkdə də bu cür olsun. İndi bu,etmək fikri yoxdur. Ancaq inanmıram ki barədə öz fikrini bildir.»
Müaviyə bu xəbəri eşitdikdən sonra Mərvanın məktubuna cavabından əlavə aşağıdakı məzmunda Hüseyn ibn Əli əleyhissəlama da bir məktub yazdı:
«Sənin mən,gördüyün bəzi işlər barədə mənə xəbər çatmışdır. Əgər bunlar doğrudursa səni bu işlərə layiq görmürəm. (Bu işlər sənə yaraşmaz.) And olsun All kim,aha gərək əhdinə vəfa etsin. Əgər mənə gəlib çatan xəbərlər,bir nəfərlə əhd bağlasa sən bu işə (əhdə vəfalı olmağa) ən layiq adamsan. Özündən muğayat,yalan olarsa əgər, müxalifətçiliklə,ol və əhdinə vəfa et. Əgər mənimlə müxalifətçilik etsən pisliklə üzləşərsən. Ümmətin arasında ixtilaf salmaqdan çəkin.»,pislik etsən
İmam Hüseyn əleyhissəlamın Müaviyəyə yazdığı tarixi cavab
İmam Hüseyn (əleyhissəlam) Müaviyənin məktubunun cavabında belə yazdı:
«Sənin mənim barəmdə sənə bəzi xəbərlər çatır və sən məni,məktubunu aldım. Yazmısan ki insanı yaxşı işlərə tərəf cəlb edən və,o işlərə layiq görmürsən. Bunu deyim ki yaxşı işlər görməyə kömək edən yalnız Allahdır. Mənim barəmdə sənin qulağına çatmış xəbərlərin hamısı boş və əsassız sözlərdir. Bu sözləri sənin yalan danışan yaltaqların özlərindən deyirlər. Bu dinsiz yalançılar yalan demişlər. nə də sənə qarşı qiyam etmək məqsədim,Mən sənə qarşı nə döyüş tədarükü görmüşəm var. Sənin özünün və dinsiz, zalım və Şeytanın qardaşları olan dostlarının əleyhinə qiyam etməməyimin səbəbi də Allahdan olan qorxumdur.
Hicr Allaha,ibn Ədiyy və dostlarının qatili sən deyilsən? Onların hamısı namaz qılan itaət edən insanlar idi. Onlar bidətlərə qarşı mübarizə aparan şəxslər idi. Onların işi yalnız əmr be-məruf və nəhy əz-münkər idi. Sən onlara aman keçmiş işlərinə görə onlara heç bir əziyyət verməyəcəyinə and,verdikdən içdikdən sonra andını pozaraq onları vəhşicəsinə qətlə yetirdin. Bu işinlə Allaha hörmətsizlik edib öz əhdini pozdun.
Təqvalı ibadətin çoxluğundan bədəni zəifləmiş Əmr ibn Həmiqi sən öldürmədinmi?,müsəlman Sən onlara əziyyət verməyəcəyin barədə söz verib əhd bağladıqdan sonra onları öldürdün. Əgər o əhd-peymanı çöl ceyranlarına da versəydin, dağlardan aşağı enərdilər.
(Süməyyənin oğlu) Ziyadı özünə qardaş edən və onu Əbu Süfyanın oğlu qələmə verən sən deyilsənmi? Halbuki Peyğəmbər (səlləllahu əleyhi və alih) buyurmuşdur: «Uşaq zinakar isə daşqalaq edilməlidir.» (Ziyad da zinadan olmuş bir,ataya bağlıdır insan idi.) Kaş iş bununla sona yetəydi. Ancaq belə olmadı. Hələ bu azmış kimi Süməyyənin oğlunu özünə qardaş elan etdikdən sonra müsəlmanların başı üstünə gətirdin. O da sənin gücünə arxalanaraq müsəlmanları öldürdü. Əl-ayaqlarını onları xurma ağaclarından asdı.,kəsdi
Ey elə bil heç sən bu,Müaviyə! Sən müsəlmanların vəziyyətini elə çətinləşdirdin ki ümmətin adamı və bu ümmət də sənin camaatın deyil.
Həzrəmini , o, Ziyad sənə xəbər vermişdi ki,öldürən sən deyilsənmi? Onun günahı bu idi ki Əli əleyhissəlamın şiələrindəndir. Əli əleyhissəlamın dini elə əmisi oğlu Məhəmmədin (səlləllahu əleyhi və alih) dinidir. İndi sən həmən din adı ilə sən və əcdadın indi də,camaata başçılıq edirsən. Əgər bu din olmasaydı cahiliyyət içində yaşayardınız. Sizin ən şərəfli işiniz ildə iki dəfə - yayda və qışda Yəmən və Şama getmək idi. Ancaq Allah biz Əhli-beytin sayəsində sizi bu acınacaqlı yaşayışdan qurtardı.
Ey deyirsən mən camaat arasında,Müaviyə! Sənin sözlərindən biri də bu idi ki ixtilaf və fitnə yaratmayım. Mən bu ümmət üçün sənin hökumətindən böyük fitnə tanımıram.
Sözlərindən deyirsən rəftarımdan muğayat olum və öz dinimi və,bir başqası bu idi ki Məhəmməd (səlləllahu əleyhi və alih) ümmətinin dinini qoruyum. (Mən öz vəzifəmi düşünüb özümün və Məhəmməd (səlləllahu əleyhi və alih) ümmətinin dininə fikir verəndə) səninlə vuruşmaqdan böyük vəzifə görmürəm. Bu vuruş Allah yolunda cihad ,olacaq. Əgər (bəzi səbəblər üzündən) sənə qarşı qiyam etməkdən çəkinirəmsə bunun üçün Allahdan üzr istəyirəm. (Çünki ola bilər mənim bu səbəblərim Allah məni Özü razı olan işə,dərgahında üzürlü sayılmaya.) Allahdan istəyirəm ki yönəltsin.
Ey sən də, əgər sənə pislik etsəm,Müaviyə! Sənin sözlərindən biri də bu idi ki sən də mənimlə düşmənçilik, səninlə düşmənçilik etsəm,mənə pislik edəcəksən bu dünyada yaxşı insanlar daima pis insanların,edəcəksən. Qoy bunu deyim ki sənin düşmənçiliyin mənə bir,düşmənçiliyi ilə üzləşiblər. Mən ümid edirəm ki pis fikirlərinin ziyanı hamı özünə deyəcək və öz əməllərini,ziyan vurmayacaq düşmənçilik et.,məhv edəcək. Elə isə nə qədər bacarırsansa
Ey istərsə də kiçik, istər böyük, bütün günahların, bil ki,Müaviyə! Allahdan qorx Allah sənin törətdiyin,Allah yanında qorunub saxlanır. Bunu da bil ki ittiham edərək, sırf güman nəticəsində camaatı qətlə yetirməyini,cinayətləri şərabxor və itbaz bir uşağı hökumət başına,onları tutub həbs etməyini gətirməyini heç vaxt unutmayacaq. Sən bu işinlə özünü fəlakətə saldın (öz başına öz dinini əlindən verdin və millətin hüququnu tapdaladın.»,iş açdın)
2) İmam Hüseyn əleyhissəlamın böyük həcc mərasimində ifşaedici və sərt çıxışı
Müaviyənin ölümündən bir (ya da iki) il qabaq onun hökumətinin şiələrə qarşı əzab-əziyyət və işkəncələrinin kulminasiya nöqtəsinə çatdığı bir dövrdə İmam Hüseyn (əleyhissəlam) həcc ziyarətinə getdi. Abdullah ibn Abbas və Abdullah ibn Cəfər xeyir və paklıqla tanınan,də o Həzrətlə idilər. O vaxt camaat arasında təqva tabein,Peyğəmbərin (səlləllahu əleyhi və alih) səhabələri və bütün Bəni Haşim nümayəndələri İmam Hüseyn əleyhissəlamın Minadakı çadırına yığışmaq istədilər. İki yüz nəfər Peyğəmbər səhabəsi və yeddi yüz nəfər tabein İmam Hüseyn əleyhissəlamın çadırının yanına toplaşdı. İmam Hüseyn (əleyhissəlam) ayağa qalxıb aşağıdakı məzmunda bir çıxış etdi:
«Gördünüzmü bu zalım və qəddar kişi biz və şiələrimizlə necə rəftar etdi? Mən indi bəzi yox, təsdiq edin,məsələlərə toxunmaq istəyirəm. Əgər (dediklərim) düz olarsa əgər yalan olarsa,, təkzib edin. Mənim sözlərimi eşidin və danışığımı yazın. Elə ki, öz şəhərlərinizə qayıtdınız, mənim sözlərimi etibarlı və inanılmış şəxslərə bu,çatdırın və onları bizə tabe olmağa dəvət edin. Mən bundan qorxuram ki məsələ (camaatın biz Əhli-beyt tərəfindən idarə olunması) tamamilə unudula və haqq məğlub olub aradan gedə.»
Sonra onların,İmam (əleyhissəlam) atasının və Əhli-beytin parlaq sabiqəsini cinayətlərini və,fəzilətlərini sadaladı və Müaviyənin hökumətinin bidətlərini İslama zidd olan hərəkətlərini açıqladı. Beləliklə də, Müaviyənin pozğun hökumətinə qarşı böyük bir təbliğ edərək qiyam üçün zəminə yaratdı.
Dördüncü əsrin (hicri tarixi ilə) görkəmli alimi Həsən ibn Əli ibn Şübə «Tühəfül-üqul» kitabında İmam Hüseyn əleyhissəlamdan tarixi və harada söylənildiyi məlum olmayan bir xütbə qeyd etmişdir. Ancaq bəzi nişanələrdən və xütbənin məzmunundan bu xütbə elə İmam Hüseyn əleyhissəlamın Minada (həcc mərasimində),məlum olur ki buyurduğu xütbədir. İndi həmən xütbəni mövzumuza münasib bilib bəzi hissələrinin tərcüməsini oxucuların nəzərinə çatdırırıq:
«...Ey xeyirxahlıqla tanınmış,qüdrətli kişilər! Siz camaat arasında elmlə adamlarsınız. Siz Allahın dini sayəsində camaatın qəlbində yer tapmısınız. zəiflər sizə hörmət edirlər. Sizinlə,Şərəfli insanlar sizlərdən ad aparır bərabər olan insanlar onlara heç bir minnətiniz olmadığı halda, sizi özlərindən üstün hesab edirlər...
Mən (sizin keçmişinizdən və imanınızdan xəbərdar olub) sizin Allahın boynuna minnət qoyduğunuz üçün Allah tərəfindən sizə əzab gəlməsindən qorxuram. Çünki siz başqalarının çatmadığı böyük məqamlara çatmısınız. Buna görə də, başqalarından üstünsünüz. Yaxşı və pak insanlara hörmət etmirsiniz. Halbuki, siz özünüz Allaha xatir camaat arasında hörmət sahibi olmusunuz.
Allahın əhdinin pozulmasını siz öz gözlərinizlə görürsünüz. Ancaq,qayda-qanunlarının bundan heç qorxmursunuz. Öz atalarınızın əhd-peymanının pozulmasından təşvişə ona qarşı hörmətsizlik, ancaq peyğəmbərin əhdinin pozulmasından,düşürsünüz çolaq insanlar İslam ölkəsində, lal,olmasından heç narahat olmursunuz. Kor başsız qalmış və onlara heç bir rəhm olunmur. Siz öz məqam və mövqeyinizin bu yolda öz vəzifəsini yerinə yetirən adama da,müqabilində heç bir iş görmür kömək etmirsiniz. Zalımlarla saziş bağlayıb özünüzü rahat edirsiniz. Allah, pis ancaq siz,işlərdən çəkinməyi və camaatı pisliklərdən qorumağı əmr etmişdir bundan qafilsiniz. Siz - ümmət alimlərinin müsibəti hamıdan çoxdur. Çünki din bunu başa düşəydiniz.,alimlərinin məqamı qəsb olunmuşdur. Kaş ki
Hökuməti halal-haramı tanıyan adam ələ almalıdır. Bu,Allahın ehkamından xəbərdar olan məqama siz layiq olduğunuz halda, onu sizin əlinizdən alıblar. Bu məqamı o vaxt siz haqqın ətrafından uzaqlaşdınız. Açıq-aşkar,sizin əlinizdən aldılar ki sübutlar ola-ola Peyğəmbər sünnəsində ixtilaf yaratdınız. Əgər Allah yolunda indi hökumət sizin əlinizdə olar,müşkülata qatlaşıb əzab-əziyyətə dözsəydiniz və bütün işlərə siz nəzarət edərdiniz. Ancaq siz zalımları öz işlərinizə rəhbər tutdunuz və Allahın əmanətini (hökuməti) onlara verdiniz. Onlar da halalı harama qatıb öz həvayi-həvəslərinə məşğul oldular. Onları hökumətə gətirən ancaq sizin ölümdən qaçıb bir-iki günlük həyata bel bağlamağınız oldu. Siz vəzifənizdə bu cür tənbəllik etməklə məzlumları onlara əlaltı etdiniz. Onlar da bunun bir dəstəni isə daima, xidmətçi,nəticəsində bir dəstəni özlərinə nökər acınacaqlı həyat sürməyə məcbur etdilər. Onlar zalımlara itaət edərək Allah qarşısında süstlük etmək nəticəsində hökuməti öz meylləri əsasında idarə edib həvayi-həvəsə tabe oldular. Onlar bütün şəhərlərdə (öz məqsədlərinə nail olmaq üçün) minbər başına təbliğatçılar göndərirlər. İslam ölkəsi tamamilə onların ixtiyarındadır. Əlləri hər yerdə açıqdır və camaat onların nökərinə camaat isə,çevrilmişdir. Bu çarəsiz camaata hər hansı istədikləri zülmü edirlər hər bir məzluma,özünü müdafiə edə bilmir. Onların bəziləri elə zalımdırlar ki heç insanı dirildən və öldürən, bəziləri elə hakimlərdir ki,əziyyət verir Allaha da etiqadı yoxdur.
Bu halbuki ölkə zalım və dılğır,vəziyyət çox təəccüblüdür! Necə təəccüb etməyim bir şəxsin ixtiyarındadır və o möminlərə ürəyi yanmadan və rəhmsizcəsinə başçılıq edir. Aramızdakı bəzi ixtilaflara Allah Özü hakimdir və Öz hökmü ilə qəzavət edir.
İlahi! nə də,Bizim hərəkətimiz (qiyamımız) nə hökumət başına gəlmək üçündür Sənin dininin,mal-dövlətə yiyələnmək üçün. Məqsədimiz yalnız budur ki nişanələrini camaata göstərək və islahatı İslam ölkəsində həyata keçirək. Qoy bunun nəticəsində məzlum bəndələr zalımlar əlindən amanda olsunlar və Sənin ehkamın və peyğəmbərin sünnəsi həyata keçsin.
İndi (ey ümmətin qabaqcılları) əgər siz mənə kömək etməsəniz, zalımlar sizə qalib gələcək və peyğəmbərimizin nurunu söndürmək üçün çalışacaqlar...»
3) Dövlət əmlakının müsadirə edilməsi
Elə həmən günlərdə bir qədər beytül-mal daşıyan bir karvan Yəməndən çıxıb Mədinəni keçərək Şama tərəf gedirdi. Bundan xəbər tutan İmam Hüseyn (əleyhissəlam) karvanın qarşısını kəsib malları müsadirə edərək onu Bəni–Haşim yoxsulları və digər yoxsullar arasında bölüşdürdü. Sonra aşağıdakı məzmunda Müaviyəyə bir məktub yazdı:
«Yəməndən müxtəlif parçalar və,gələn karvan buradan keçirdi. Onlar sənin üçün pul sən onları alıb Dəməşq xəzinəsinə tökəsən və sonra,ətriyyat gətirirdilər ki onları qarın və cibləri indiyədək beytül-mal yeməkdən dolan qohumların arasında bölüşdürəsən. Mənim o mallara ehtiyacım var idi, ona görə də, onları müsadirə etdim. Vəssəlam!»
Müaviyə İmamın bu hərəkətindən bərk narahat olub İmama qəzəbli bir məktub yazdı.
Şübhəsiz İmamın bu hərəkəti Müaviyənin hökumətinin qanunsuz və qeyri-şəri,ki tanıtdırması yolunda atılmış aşkar addım hesab olunur. Elə bir zamandada belə bir hərəkəti görməyə İmam Hüseyn əleyhissəlamdan başqa heç kim cürət etməzdi.
source : الشیعه
