Namaz qurtardıqdan sonra əlləri möhürə çəkib sonra əli üzə sürtmək müstəhəb əməllərdəndirmi və əgər müstəhəbdirsə hansı dəlilə əsasən, fəqihlərimizin bu haqdakı rəyi nədir?
Qısa cavab
Müstəhəbdir insan namazdan sonra namazın təqibin yəni zikr, dua və quran oxusun.[1] Bu təqiblərdən biri də odur ki, rəvayətlərdə ona sifariş olunmuşdur, səcdə yerinə əl çəkib (o əşyalar ki, onların üzərinə səcdə etmək düzgündür) sonra üzünə çəksin, əlbətdə o cür ki rəvayətlərdə onlara işarə olunmuşdur:
Rəvayətlərdən birində İbrahim ibni Əbul Həmiddən nəql olunmuşdur İmam Sadiq (ə) bir kişiyə buyurdu: Sənə bir qəm- qüssə yetişərsə, əlini səcdə yerinə (o torpaq ki, ona səcdə edirsən) çəkib sonra sol üz tərəfdən alın və sağ üznə tərəf çək, sonra üç dəfə de:
«بِسْمِ اللَّهِ الَّذِی لا إِلهَ إِلَّا هُوَ عالِمُ الْغَیْبِ وَ الشَّهادَةِ، الرَّحْمنُ الرَّحِیمُ اللَّهُمَّ أَذْهِبْ عَنِّی الْغَمَّ وَ الْحَزَنَ»
O Allahın adıyla ki, ondan başqa Allah yoxdur, aşkar və qeybə alimdir, bağışlayan və mehriban. Ey mənim Rəbbim çətinlik və qəm- qüssəni məndən uzaq et[2].
Hüseyn Xorasani, çörəkçi olmuşdur, o deyir: Öz xəstəliyimdən imam Sadiq (ə)- a şikayət etdim; o həzrət buyurdu: Namaz qıldıqdan sonra əlini səcdə etdiyin yerə qoy və sonra de:
«بِسْمِ اللَّهِ مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللَّهِ -صلّی الله علیه و آله-
اشْفِنِی یَا شَافِی لَا شِفَاءَ إِلَّا شِفَاؤُکَ شِفَاءً لَا یُغَادِرُ سُقْماً شِفَاءً مِنْ کُلِّ دَاءٍ وَ سُقْمٍ»
Allahın adı ilə. Məhəmməd Allahın rəsuludur. Allahın salamı ona olsun. Mənə şəfa ver, ey şəfa verən! Hec bir şəfa yoxdur yalnız səndəndir şəfa. O şəfa ki, hər bir xəstəlikdən və hər bir dərddən qoruyar.[3]
Fiqh alimləri də yuxarıdakı rəvayətlərə əsasən, səcdə yerinə əl çəkib məsh etməyi müstəhəb olmasına fətva verirlər[4], və bu işin müstəhəb (savab) olmasını qəbul etmişdirlər[5].
[1] - İmam Xumeyni, Təhrirul- vəsilə, cild 1, səh 184, Mətbuate Darul- elm müəssisəsi, Qum, birinci çap.
[2] - Şeyx Səduq, Mən la yəhzuruhul- fəqih, təhqiq: Qəffari, Əliəkbər, cild 1, səh 331, Dəftəre intişarate islamı, Qum, ikinci çap, 1413 q.
[3] - Kuleyni, Məhəmməd ibni Yəqub, Əl- Kafi, Təqiq: Qəffari, Əliəkbər, Axundi, Məhəmməd, cild 2, səh 567, Darul kitab əl- islamiyyə, Tehran, dördüncü çap, 1407 qəməri.
[4] -Amuli (şəhid əvvəl), Məhəmməd ibni Məkki, Zikri əl- şiyə fi əhkamiş- şəriət, cild 3, səh 462, Alul-beyt (ə) müəssisəsi, Qum, birinci çap, 1419 q.
Kərəki, (Mühhəqqiq sani), Əli ibni Hüseyn, Rəsail, Təhqiq: Həsun, Məhəmməd, cild 1, səh 113- 114. Ayətullah Mərəşinin kitabxanası və Dəftəre nəşre islamı, Qum, birinci çap, 1409 q.
Musəvi Amuli, Məhəmməd ibni Əli, Mədarikul- əhkam fi şərhe ibadate şəraiul- islam, cild 3, səh 425, Alul- beyt müəssisəsi, Beyrut, birinci çap, 1411 q.
[5] -İbni İdris Hilli, Əs- sərairul- havi li təhrifil- fətava, Təhqiq: Musəvi, Həsən ibni Əhməd, ibni Məsih, Əbul Həsən, cild 1, səh 233, Dəftəre intişarate islamı, Qum, ikinci çap, 1410 q.
Fəqani, Əli ibni Əli, Məsailu- ibni Təy (Əl- məsailul- fiqhiyyə) səh 124, nüsxə götürülüb: Yənabiul- fiqhiyyə silsiləsindən, Əl- darul- islamiyyə, Beyrut; Təbatəbayi Yəzdi, Seyyid Məhəmməd Kazım, Əl- ürvətul- vüsqa (Əl- Məhşi), Təhqiq: Möhsün Səbzivari, Əhməd, cild 2, səh 585, Dəftəre intişarate islamı, Qum, birinci çap, 1419 qəməri.
source : www.islamquest.net
