جناده فرزند كعب بن حرث انصارى خزرجى از ياران باوفا و شيفته امام حسين عليه السلام بود كه همراه امام از مكّه به كربلا آمد. برخى پيوستن جناده به امام را اين چنين نقل كرده اند كه وى در كوفه با مسلم بيعت كرد و به يارى او شتافت، چون بى وفايى كوفيان و شهادت حضرت مسلم را ديد همراه عمرو بن خالد صيداوى خود را به مكه رساند و به امام ملحق شد و به كربلا آمد.
او در روز عاشورا به ميدان رفت و چنين رجز خواند:
أَنَا جُنادٌ وَأَنَا ابْنُ الْحارِثِ لَسْتُ بِخَوَّارٍ وَلا بِناكِثٍ
عَنْ بَيْعَتى حَتَّى يَرِثْنى وارِثى الْيَوْمَ شِلْوى فِى الصَّعيدِ ماكِثٌ «4»
من جناده فرزند حارثم. ترسو، ناتوان و پيمان شكن نيستم.
پايبند بيعت خويش هستم تا وارثانم ارث برند، امروز پيكرم در خاك جاى مى گيرد!
آن گاه حمله دليرانه اى كرد و شانزده تن را به هلاكت رساند. ولى خود در محاصره دشمن قرار گرفت. حضرت عباس عليه السلام آمد و او و ديگر همرزمانش را از محاصره نجات داد آنان دوباره با دشمن درآويختند و مانند شير خشمگين جنگيدند تا به شهادت رسيدند.
منبع : منبع: پژوهشی پیرامون شهدای کربلا، پژوهشکده تحقیقات اسلامی.
