گروه سياسی و اجتماعی: علیاكبر زمانینژاد، در توضيح مقاله خود با موضوع «تعبدی بودن عزاداری و گريه بر سيدالشهدا(ع)» گفت: هرچيزی كه در ساير عبادات شرط صحت و قبول و آداب كمال و مراتب خلوص است در گريه كردن نيز آن شروط و موانع شرط است. به گزارش خبرگزاری قرآنی ايران (ايكنا) شعبه حوزههای علميه، علیاكبر زمانینژاد در همايش «حماسه حسينی» كه يكشنبه، 28 فروردينماه، در قم برگزار شد به ارائه مقاله خود با عنوان «تعبدی بودن عزاداری و گريه بر سيدالشهدا(ع)» پرداخت. وی گفت: هرچيزی كه در ساير عبادات شرط صحت و قبول و آداب كمال و مراتب خلوص است در گريه كردن نيز آن شروط و موانع شرط است؛ مثل اسلام و ايمان، و نيز كفر و جنون و اضطرار و ريا از موانع است، كه مانع از صحت عبادت است و از شروط قبول و صحت هر عبادتی تقوا و خلوص و بلكه عدالت و ترك گناهان كبيره و عدم اصرار بر صغاير است. زمانینژاد ادامه داد: در گريه نيز اين شروط معتبر است همانگونه كه هر عبادتی در ضمن دروغگويی و غنا و شيپور و ديگر اسباب فسق و فجور و در ضمن مكان و لباس غصبی حرام است، همچنين گريه كردن و گريه انداختن نيز بايد از اينگونه مفاسد بری باشد. اين پژوهشگر تصريح كرد: تعبدی بودن عزاداری و گريه بر سيدالشهدا(ع) ظاهرا از متفردات و منحصرا ديدگاه سيدعبدالحسين لاری محسوب میشود كه بايد بيشتر به اين موضوع پرداخته شود و مقالات گوناگونی در اين باب تحرير شود كه در آن صورت ديگر هيچ تحريفی در نهضت امام حسين(ع) جايی نخواهد داشت. زمانینژاد گفت: گريه بر مصائب حضرت سيدالشهدا(ع) و ديگر ائمه(ع) از جمله عباداتی است كه ثواب فراوانی بر آن وارد شده است، گريه بر امام حسين(ع) از حضرت آدم تا حضرت خاتم(ع) و نيز نزد تمام عالم از جن و انس و طيور برترين عبادت است.
منبع : خبرگزاری قرآنی ايران