امام صادق (ع) فرمود: «حسین در نزد پروردگارش ... به زائرانش نظر مى کند . او نگاه مى کند که چه کسى براى آن حضرت گریه مى کند، پس براى او طلب آمرزش کرده و پدرانش را مى خواند تا براى آن زائر دعا کرده و طلب آمرزش و مغفرت نمایند. سپس امام (حسین) مى فرماید: اگر زائر من مى دانست که خدا چه چیزى براى او عطا مى فرماید شادى او بیشتر از جزع و بى تابى وى مى گردید» . (۱)
و امام حسین (ع) فرمود: «هر کس مرا در زندگانیش زیارت کند، پس از مرگش بازدیدش خواهم کرد» . (2)
پی نوشت:
1. امالى شیخ طوسى ، ص ۵۵
۲. بحارالانوار ، علامه مجلسى ، ج ۱۰۱ ص ۱۶
منبع : سبطین
