روزى امام حسن علیه السلام و امام حسین علیه السلام در حال خوشنویسى بودند که درصدد انتخاب خط برتر بر آمدند؛ از اینرو نزد مادر بزرگوارشان آمدند و لیکن از آنجا که فاطمه زهراء علیها السلام نخواست یکى از ایشان دل آزرده شود، هر دو را نزد پدر ارجمندشان فرستاد و وقتى نزد امام على علیه السلام آمدند. حضرت على علیه السلام نیز به همان جهت ایشان را نزد رسول اکرم صلى الله علیه و آله و سلم فرستاد و پیامبر اکرم صلى الله علیه و آله و سلم فرمود: داورى با حضرت جبرئیل علیه السلام خواهد بود.
حضرت جبرئیل علیه السلام آنرا به اسرافیل علیه السلام (۱) واگذار کرد و او از پروردگار متعال خواست تا بین آندو داورى فرماید ولیکن حضرت حق متعال ، آنرا به عهده فاطمه زهراء علیها السلام نهاد و حضرت زهراء علیها السلام به دو ریحانه اش فرمود:
دانه هاى این گردنبند را بین شما پخش مى کنم ؛ هر کدام از شما دانه هاى بیشترى را جمع آورى کند، خط او زیباتر است .
در اینجا خداوند متعال جهت تکریم و تعظیم حسنین علیهما السلام به جبرئیل دستور داد تا دانه ها را بطور مساوى بین آندو تقسیم کند. (۲)
من احب الحسن و الحسین احببته و من احببته احبه الله و ادخله جنات النعیم و من ابعضهما او بغى علیهما ابغضته و من ابغضته ابغضه الله و ادخله جهنم و له عذاب مقیم . (۳)
من دوستدار حسن و حسین را دوست دارم و کسى را که من دوست بدارم ، خداوند او را دوست داشته و به باغهاى نعمت در بهشت وارد کند و دشمن کینه توز و سرکش بر آندو را دشمن دارم و کسى را که من دشمنش دارم ، خداوند او را به جهنم داخل کند و براى او عذابى پایدار خواهد بود.
نویسنده: محمد حسین مهر آیین
پی نوشت:
۱-فرشته دمیدن در صور و برانگیختن مردگان به روز قیامت و اولین ایشان در سجده به آدم است .
۲-بحار الانوار ۴۳/۳۰۹.
۳-کنز العمال ۱۲/۱۲۱، سطر ۱۱.
منبع : کتاب جلوه عشق،قصه هاى زندگى امام حسین علیه السلام