روايتى در اصول كافى آمده كه تأويل‌پذير است و تأويل آن در شرح اصول كافى صدرالمتألهين شيرازى بيان شده است. از امام ششم، عليه‌السلام، نقل شده است كه فرمود:
وقتى حضرت آدم آفريده شد، پروردگار عالم به جبرئيل فرمود: به آدم بگو يكى از اين سه را انتخاب كند. آن سه، دين و حيا و عقل است. جبرئيل به محضر آدم آمد و گفت: خدا سه چيز به من داده است تا يكى از آنها را انتخاب كنى! آدم به امين وحى گفت: من عقل را مى‌خواهم! جبرئيل به عقل گفت: در خدمت آدم باش! و به دين و حيا گفت: شما برگرديد! اما دين و حيا گفتند: ما برنمى‌گرديم، زيرا خدا به ما دستور داده است كه هر جا عقل بود، با او باشيم. بدين ترتيب، هر دو نزد عقل ماندند.
يعنى هر كس از عقل بهره ببرد، دين و حيا هم در خدمت او قرار مى‌گيرند و او داراى فرهنگ نورانى و تربيت و ادب مى‌شود و به دانشمند و شاعر و حكيمى بزرگ تبديل مى‌شود. اگر انسان‌هاى مريض، عقل را به كار بگيرند مى‌توانند انسان‌هايى سالم (به معنى واقعى كلمه) شوند.
منبع : پایگاه عرفان
