نقل كرده‌اند كه طبيبى در مدينه حضور داشت، اما كسى براى مداوا به حضورش نمى‌رفت. روزى نزد پيامبر رفت و به ايشان عرض كرد: چرا در اين شهر كسى مريض نمى‌شود؟ آب و هوايتان خوب است؟ غذايتان با كشورهاى ديگر فرق مى‌كند؟ يا منطقه‌تان منطقه ويژه‌اى است؟
حضرت فرمودند: يكى از دستورات دين ما اين است كه تا گرسنه نشديد سر سفره ننشينيد و تا كاملا سير نشديد دست از غذا برداريد! «2»
طبيب گفت: شما طب را در همين دستور جاى داده‌ايد. اين مردم حق دارند مريض نشوند.
* روزى، به عيادت مريضى رفته بودم و دكتر متخصصى معالجه او را بر عهده داشت كه در اروپا تحصيل كرده بود. او همان طور كه مريض را معاينه مى‌كرد به او گفت: لااقل يك حرف مرا گوش بدهيد تا دوايتان را نصف كنم و كمتر مرا بياورند بالاى سرتان: «ديگر از كوره در نرو و عصبانى نشو!»
به او گفتم: آقاى دكتر، حاضريد يك جمله از مكتب اهل بيت بنويسيد. گفت: بفرماييد! گفتم: پيامبر و پيرو ايشان ائمه فرموده‌اند:
«الغضب مفتاح كل شرّ».
عصبانيت درى است به روى تمام بيمارى‌ها.
و «ان المعده بيت الداء».
معده منشأ همه بيمارى‌هاست.
او مى‌خواست بگويد: باورم نمى‌شود! اما رويش نشد. گفتم: اين روايات در كتاب‌هايى نوشته شده‌اند كه لااقل 100 سال از تاريخ نگارششان گذشته است.
اين را هم اضافه كنم كه اين گروه از فرمايشات پيامبر و ائمه غير از دستورات بهداشتى جزئى ديگر از قبيل مسواك زدن و شانه كردن مو و استفاده از حوله و شرايط آب حمام و ... است كه در كتاب‌هايى چون مكارم الاخلاق طبرسى و حليه المتقين مجلسى و ... آمده است؛ و غير از مطالبى است كه معصومين، عليهم السلام، در مقام تربيت معنوى و به منظور ملكوتى شدن انسان و براى كنترل زبان و چشم و دست و شكم و شهوت و قدم او بيان كرده‌اند. «3» حال سوال اين است: آيا انسانى كه انحراف فكرى و روحى دارد اين گونه حكيمانه سخن مى‌گويد و 1500 سال پيش اعلام مى‌كند كه معده منشأ همه بيمارى‌هاست؟ مگر جز اين است كه متخصصان علم پزشكى امروزه ثابت كرده‌اند كه حق با ايشان بوده و انواع بيمارى‌ها (بيمارى قند، كلسترول، سردرد، زخم اثنى عشر، بيمارى‌هاى روده و ...) از معده سرچشمه مى‌گيرند؟
آرى، حق بودن پيامبر را از تفكر در احوال و آثار ايشان مى‌توان به دست آورد.
منبع : پایگاه عرفان
