من عبادتى مستحب را براى شما بگويم كه ما را ملزم نكردند كه انجام بدهيم، يعنى به انبيا و حتى سيزده نفر از معصومين ما نيز نگفتند كه بايد انجام بدهيد، فقط در اين عالم به يك نفر گفتند واجب است انجام بدهى و نبايد ترك كنى، كه او پيغمبر اسلام صلى الله عليه و آله است. فقط به ايشان گفتند كه بايد انجام دهى و آن نماز شب است.
وقت نماز شب از نيمه شب شرعى به بعد قبل از اذان صبح است. مستحب است؛ يعنى به هيچ كس نگفته‌اند كه واجب و لازم است كه اين كار را بكنى. فقط ارائه داده و گفته‌اند: اين كار خوب و عبادت است، اگر خواستى، انجام بده.
اما همين مستحب مانند معدن است. ببينيد خدا در اين معدن چه قرار داده است؟ در قرآن مى‌فرمايد:
«فَلا تَعْلَمُ نَفْسٌ ما أُخْفِيَ لَهُمْ مِنْ قُرَّةِ أَعْيُنٍ»
هيچ كس در اين عالم خبر ندارد كه من پاداش اين عبادت را چه چيزى قرار داده‌ام. فقط خودم مى‌دانم. اين پاداش اين عمل مستحب است، حال نماز واجب چه گنجينه‌اى است؟ روزه، انفاق، خمس و زكات واجب، مگر منافعش قابل ارزيابى است؟ مستحبش را مى‌گويد هيچ كس خبر ندارد كه چه پاداشى دارد، تا چه رسد به واجب الهى.
فرمود: حسن جان! اين بخشى از زندگى اهل ايمان است:
«ساعة يناجى فيها ربه»
ارتباط، خرج و هزينه شدن براى خدا و اتصال به اين گنجينه‌هاى عظيمى كه كسى جز خدا خبر ندارد. اين يك.
منبع : پایگاه عرفان
