اما فرق سوم بين دنيا و آخرت آن است كه: در دنيا تمام خوبان و بدان كنار هم زندگى مى‌كنند. شما مردمى متدين، بزرگوار و اهل خدا هستيد، ولى ممكن است همسايه شما فرد غريبه‌اى باشد كه از مكان ديگرى به اين شهر آمده است، دين و ايمان ندارد، اهل عبادت نيست، صداقت، كرامت و اصالت ندارد و داراى ارزش‌هاى انسانى نيست. از آن مكان به جاى ديگرى هم نمى‌توانيد برويد. ممكن است يك دختر متدينه عفيفه با يك جوان ازدواج بكند و اين شوهر هم كفو او از آب در نيايد، آدم بى‌دين و بدى باشد. در تمام مناطق روى زمين، خوب و بد كنار هم ديگر هستند، هم ديگر را مى‌بينند، با هم ديگر روبه‌رو مى‌شوند، شما ممكن است به قدرى از تقوا برخوردار باشيد كه حاضر نشويد به اندازه يك خلال دندان به مالى كسى ضربه بزنيد، اگر هم به شما بگويند: چرا حاضر نيستيد به اندازه يك خلال دندان به مال كسى ضربه بزنيد، جواب بدهيد كه از قيامت و آخرت مى‌ترسم، چون اين آيه را قبول دارم كه پروردگار مى‌فرمايد:
«وَ مَنْ يَعْمَلْ مِثْقالَ ذَرَّةٍ شَرًّا يَرَهُ»
ابوذر مى‌گويد: يك شب تا صبح پيغمبر عظيم الشأن اسلام از ناراحتى بيدار ماندند. با آن اخلاق خوشى كه پيغمبر اكرم صلى الله عليه و آله داشتند، آن شب تبسم بر لب‌هاى مبارك ايشان نقش نبست. ابوذر مى‌گويد: من اول مغرب وقتى ناراحتى را در چهره پيغمبر اكرم صلى الله عليه و آله ديدم به خودم اجازه ندادم بپرسم كه چه شده است. ولى فردا صبح، بعد از نماز، شادى را در چهره ايشان ديدم، عرض كردم: علت ناراحتى ديشب شما چه بود و امروز چرا خوشحال شده‌ايد؟
پيغمبر اكرم صلى الله عليه و آله فرمود: ابوذر، ديشب دو درهم از بيت المال پيش من مانده بود، من موردى را براى خرج اين دو درهم نيافتم. تا صبح بيدار ماندم و در اين فكر بودم كه اگر ملك الموت مأموريت پيدا كند كه جانم را بگيرد، از او بخواهم دست نگاه دارد تا من اين دو درهم كه از بيت المال است را به مردم برگردانم، نخوابيدم كه مبادا ملك الموت در خواب مرا قبض روح كند، و حالا موردش را پيدا كردم و خرج نمودم، الان شادى من از اين روست كه زير بار دين اين دو درهم نيستم.
شما اين طور زندگى مى‌كنيد ولى ممكن است در ميان مردمى كه شما با آنها زندگى مى‌كنيد، آدم رشوه‌گير، اختلاس كار، حرامخور، مال مردم خوار باشد، ولى در آخرت اين طور نيست. در سوره مباركه ياسين روز قيامت، پروردگار عالم، خطاب به تمام بدكاران عالم، از زمان حضرت آدم كه فرد بدى جز قابيل وجود نداشت، تا آخرين لحظه كه پرونده دنيا بسته مى‌شود، مى‌فرمايد:
«وَ امْتازُوا الْيَوْمَ أَيُّهَا الْمُجْرِمُونَ»
اى بدكاران! از خوبان عالم جدا بشويد. خوبان عالم را به بهشت و بدان عالم را به جهنم مى‌برند و ديگر همديگر را نمى‌بينند.
منبع : پایگاه عرفان
