دعای آن حضرت است به هنگامی كه چیزی كه از آن بیمناك بود از او دور می شد یا نیازی كه داشت روا می گردید

دعاي ‌آن حضرت است به‌ هنگامي كه‌ چيزي كه‌ از‌ ‌آن بيمناك بود از‌ او‌ دور مي‌ شد يا‌ نيازي كه‌ داشت روا مي‌ گرديد.


̶    اى خداوند، حمد باد تو‌ را‌ بر‌ ‌آن حسن تقدير كه‌ نصيب من‌ ساخته اى ‌و‌ ‌آن بلاها كه‌ از‌ من‌ بگردانيده اى. چنان مباد كه‌ اين تندرستى كه‌ اكنون مرا ارزانى داشته اى، همه ‌ى‌ بهره ‌ى‌ من‌ از‌ رحمت تو‌ باشد، تا‌ آنچه دوست مى داشته ام سبب شوربختى من‌ شود ‌و‌ ديگرى، از‌ آنچه من‌ ناخوش مى داشته ام به‌ سعادت رسد.

̶    اى خداوند، اگر اين تندرستى كه‌ مرا نصيب كرده اى ‌و‌ من‌ شب ‌و‌ روزم را‌ در‌ ‌آن به‌ سر‌ مى آورم نشانه ‌ى‌ بلايى باشد بر‌ دوام يا‌ وبالى پايدار پس‌ آنچه را‌ كه‌ واپس داشته اى پيش افكن ‌و‌ آنچه را‌ كه‌ پيش افكنده اى واپس دار.

̶    زيرا چيزى كه‌ به‌ فنا انجامد بس ناچيز است هر‌ چند فراوان بود ‌و‌ چيزى كه‌ به‌ بقا انجامد بسيار است هر‌ چند اندك نمايد. ‌و‌ بر‌ محمد ‌و‌ خاندانش درود بفرست.