دعاي آن حضرت است به هنگام زاري به درگاه خداوند عزوجل.
̶ اى خداوند، من از روى اخلاص، تنها و تنها تو را برگزيده ام
̶ و با همه ى وجودم به تو روى آورده ام
̶ و از هر كس كه خود نيازمند توست رو برتافته ام
̶ و به هر كس كه از نعمت تواش بى نيازى نيست تمنايى نكرده ام.
̶ و بر آنم كه درخواست نيازمندى از نيازمند ديگر سفاهت راى است و ضلالت عقل.
̶ چه بسا- اى خداوند من- ديده ام كسانى را كه عزت نه از تو طلبيده اند و به ذلت افتاده اند و جز از خزانه ى فضل تو توانگرى جسته اند و بينوا شده اند و آهنگ بلندى كرده اند و به پستى گراييده اند.
̶ پس آن دورانديش كه از سر اعتبار نگريسته و چنين كسان را ديده، در دورانديشى خويش به راه خطا نرفته است و اختيارش به راه صواب رهنمون گشته است.
̶ تويى- اى سرور و مولاى من- كه تنها و تنها پيشگاه توست كه بايد دست طلب به سوى آن دراز كرد نه هر كس ديگر كه از او چيزى مى طلبند، تنها و تنها درگاه توست كه بايد از آنجا حاجت خواست، نه هر كس ديگر كه از او حاجت مى خواهند.
̶ پيش از آنكه ديگرى را بخوانم تنها و تنها تو را مى خوانم و تنها به تو اميد مى بندم و تنها دست دعا به آستان تو برمى دارم و تنها تو را ندا مى دهم.
̶ تويى اى خداوند من كه به شمار يكتايى و آن توانايى كه در آن ناتوانى راه نيابد، تنها و تنها صفت توست. قدرت و نيرومندى و علو درجت و رفعت، تنها و تنها از آن توست.
̶ هر كس جز تو، در زندگى اش خواستار ترحم است، در كارش مغلوب است و مقهور، دستخوش گونه گون حالات است و سرگشته ى گونه گون صفات.
̶ اى خداوند، تو برتر از آنى كه تو را همتايانى باشند يا اضدادى، بزرگتر از آنى كه تو را همانندانى باشند يا اقرانى. منزهى تو و هيچ خدايى جز تو نيست.