دعاي آن حضرت است به هنگام ابتلا و يا به هنگامي كه كسي را به رسوايي گناهي گرفتار مي ديد.
̶ اى خداوند، حمد باد تو را كه گناهان را مى دانى و مى پوشانى. حمد باد تو را كه بر حال درون ما آگاهى و ما را عافيت عطا مى كنى. اى خداوند، ما همگان در پى عيب و عار بوده ايم و حال آنكه تو ما را بر زبانها نيفكنده اى، مرتكب گناهان بزرگ شده ايم و حال آنكه تو رسوايمان نساخته اى. در نهان بديها كرده ايم و حال آنكه تو كسى را بر بديهاى ما راه ننموده اى.
̶ بسا كارها كه نهى فرموده اى و ما به جاى آورده ايم. بسا كارها كه فرمان داده اى و ما را بر آنها آگاه ساخته اى، و ما تجاوز ورزيده ايم. بسا گناهان كه در كسب آن كوشيده ايم و بسا خطاها كه مرتكب شده ايم و تنها تو از آن آگاه بوده اى نه نگرندگان و تو از هر كس ديگر به افشاى آن تواناتر بوده اى. اى خداوند، عافيت تو چونان پرده اى بر روى چشمانشان فروافتاد و چون سدى راه گوشهايشان را بگرفت.
̶ اى خداوند، چنان كن كه هر عيب ما كه پوشيده داشته اى و هر گناه كه نهان كرده اى ما را اندرز دهنده اى شود كه از اخلاق بدو ارتكاب خطاها بازمان دارد و به سوى توبه اى محوكننده ى گناهان براند و به آن راه كه پسند توست بكشاند.
̶ اى خداوند، زمان توبه ى ما نزديك گردان و به غفلت گرفتارمان مساز، كه ما به تو مى گراييم و از گناهان توبه مى كنيم.
̶ بار خدايا، درود بفرست بر آن برگزيدگان از ميان آفريدگانت: محمد و عترت او، آن پاكان و گزيدگان، و چنان كه خود فرمان داده اى ما را نيوشنده ى سخن ايشان و فرمانبردار حكم ايشان قرار ده.