خطبه 188
خطبه درباره اختصاص خود به پيامبر(صلى الله عليه وآله)
-
وَ مِنْ خُطْبَة لَهُ عَلَيْهِ السَّلامُاز خطبه های آن حضرت است
-
درباره اختصاص خود به پیامبر
-
وَ لَقَدْ عَلِمَ الْمُسْتَحْفَظُونَ مِنْ اَصْحابِ مُحَمَّد صَلَّى اللّهُ عَلَيْهِحافظان دین و سنّت از اصحاب محمّد ـ صلّی اللّه علیه
-
وَ آلِهِ اَنّى لَمْ اَرُدَّ عَلَى اللّهِ وَ لا عَلى رَسُولِهِ ساعَةً قَطُّ، وَ لَقَدْ واسَيْتُهُو آله ـ می دانند که من هرگز لحظه ای از فرمان خدا و رسول او روی نگرداندم، و با جان خود پیامبر را
-
بِنَفْسى فِى الْمَواطِنِ الَّتى تَنْكُصُ فيهَا الاَْبْطالُ، وَ تَتَاَخَّرُ فيهَایاری دادم آن هم در میدانهایی که شجاعان فرار می کردند، و قدمها به عقب
-
الاَْقْدامُ، نَجْـدَةً اَكْرَمَنِى اللّهُ بِها.برمی گشت، با شجاعتی که خداوند مرا به آن گرامی داشت.
-
وَ لَقَدْ قُبِضَ رَسُولُ اللّهِ صَلَّى اللّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ اِنَّ رَأْسَهُ لَعَلىرسول خدا ـ صلّی اللّه علیه وآله ـ در حالی که سرش روی سینه من بود قبض
-
صَدْرى، وَ لَقَدْ سَالَتْ نَفْسُهُ فى كَفّى فَاَمْرَرْتُها عَلى وَجْهى. وَ لَقَدْروح شد، و جان آن حضرت در دستم روان گشت و آن را به چهره خود کشیدم. من عهده دار
-
وَليتُ غُسْلَهُ صَلَّى اللّهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ وَالْمَلائِكَةُ اَعْوانى، فَضَجَّتِغسل آن حضرت ـ صلّی اللّه علیه وآله ـ بودم وفرشتگان درآن امر مرا یاری می کردند، در ودیوارهای
-
الدّارُ وَ الاَْفْنِيَةُ، مَلاٌَ يَهْبِطُ، وَ مَلاٌَ يَعْرُجُ،خانه فریاد می کشیدند، گروهی از ملائکه فرود می آمدند، و گروهی دیگر به آسمان می رفتند،
-
وَ ما فارَقَتْ سَمْعى هَيْنَمَةٌ مِنْهُمْ، يُصَلُّونَ عَلَيْهِ حَتّى وارَيْناهُ فىسر و صدای فرشتگان از گوشم جدا نمی شد، بر او درود می فرستادند تا او را در ضریحش
-
ضَريحِهِ. فَمَنْ ذا اَحَقُّ بِهِ مِنّى حَيّاً وَ مَيِّتاً؟! فَانْفُذُوا عَلى بَصائِرِكُمْ،پوشانیدیم. پس چه کسی از من در حیات و مرگ به او سزاوارتر است؟! اینک با دیده بصیرت به راه افتید،
-
وَلْتَصْدُقْ نِيّاتُكُمْ فى جِهادِ عَدُوِّكُمْ. فَوَالَّذى لا اِلهَ اِلاّ هُوَ اِنّى لَعَلىو باید در جنگ با دشمنانتان نیّت شما صادق باشد. به خداوندی که جز او خدایی نیست من بر
-
جادَّةِ الْحَقِّ، وَ اِنَّهُمْ لَعَلى مَزَلَّةِ الْباطِلِ. اَقُولُ ما تَسْمَعُونَ،راه حق هستم، و دشمنان بر لغزشگاه باطل. آنچه را می شنوید می گویم،
-
وَ اَسْـتَغْفِـرُاللّـهَ لـى وَ لَكُـمْ .و برای خود و شما از خداوند آمرزش می طلبم.