خطبه 204
خطبه در تمجيد خداوند
-
وَ مِنْ خُطْبَة لَهُ عَلَيْهِ السَّلامُاز خطبه های آن حضرت است
-
در تمجید خداوند
-
الْحَمْدُ لِلّهِ الْعَلِىِّ عَنْ شَبَهِ الْمَخْلُوقينَ، الْغالِبِ لِمَقالِحمد خدای را که از شباهت به آفریده ها برتر، و از توصیف واصفان
-
الْواصِفينَ، الظّاهِرِ بِعَجائِبِ تَدْبيرِهِ لِلنّاظِرينَ، وَ الْباطِنِ بِجَلالِفراتر است، به شگفتی های تدبیرش برای بینندگان آشکار، و به بزرگی عزّتش از
-
عِزَّتِهِ عَنْ فِكْرِ الْمُتَوَهِّمينَ. الْعالِمِ بِلاَ اكْتِساب وَ لاَ ازْدياد وَ لا عِلْماندیشه اندیشمندان پنهان است. بدون اینکه علمش کسبی باشد، یا بر آن اضافه شود، یا از کسی
-
مُسْتَفاد، الْمُقَدِّرِ لِجَميع ِ الاُْمُورِ بِلا رَوِيَّة وَ لا ضَمير، الَّذىفرا بگیرد عالم است، و منهای اندیشه و خاطرْ تقدیرکننده تمام امور است. خدایی که
-
لا تَغْشاهُ الظُّلَمُ، وَ لايَسْتَضىءُ بِالاَْنْوارِ، وَ لايَرْهَقُهُ لَيْلٌ،تاریکی ها او را نمی پوشاند، و از روشناییها نور نمی گیرد، شب او را درنمی یابد،
-
وَ لا يَجْرى عَلَيْهِ نَهارٌ، لَيْسَ اِدْراكُهُ بِالاَْبْصارِ، وَ لاعِلْمُهُ بِالاِْخْبارِ.و روز بر حضرتش جریان ندارد، ادراکش به چشم، و علمش به خبرگیری نیست.
-
مِنْها فى ذِكْرِ النَّبِىِّ صَلَّى اللّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِاز این خطبه است درباره پیامبر صلّی اللّه علیه و آله
-
اَرْسَلَهُ بِالضِّياءِ، وَ قَدَّمَهُ فِى الاِْصْطِفاءِ، فَرَتَقَ بِهِ الْمَفاتِقَ،او را با نور فرستاد، در برگزیدگی بر همگان پیشی داد، رخنه ها را بهوسیله او به هم بست،
-
وَ ساوَرَ بِهِ الْمُغالِبَ، وَ ذَلَّلَ بِهِ الصُّعُوبَةَ، وَ سَهَّلَ بِهِ الْحُزُونَةَ،و به وجود او بر گردنگشان غالب شد، به او مشکل را آسان، و ناهمواری را هموار ساخت،
-
حَتّى سَرَّحَ الضَّلالَ عَنْ يَمين وَ شِمال.تا جبهه گمراهی را از راست و چپ دور گردانید.